Kostenverdeling naar toewijsbaarheid

Deze verdeling steunt op het kenmerk of de kost al dan niet rechtstreeks tot de activiteit van een bepaalde afdeling of tot een bepaald eindproduct kan worden toegerekend.

Directe kosten vertonen een eenduidig, kwantificeerbaar verband met de activiteit of het product, indirecte kosten niet. Hiervoor zal men een omslagbasis moeten gebruiken.

1. Verdeling naar tijdsperiode

Historische kosten = wanneer men op het moment van het verbruik van de inputfactor als kost de oorspronkelijke uitgave registreert (uitgave op moment aanschaffing)

Gebudgetteerde kosten = gewaardeerd aan vermoedelijke waarde op het moment dat ze door de productie gedragen worden

Standaardkosten = > men gaat niet uit van het productieniveau dat men wil bereiken, maar van een normaal geacht productieniveau

2. Kostenverdeling naar beheersbaarheid

Kosten worden toegewezen aan een persoon of instantie. Ze zijn beheersbaar als functionarissen een determinerende invloed kunnen uitoefenen, zowel op prijs als op hoeveelheid van de factor die de kost veroorzaakt.

3. Besluit

“Different costs for different purposes” => kosten binnen het exploitatieproces zullen naar gelang van de probleemstelling op een andere wijze benaderd worden.

In regel niet dezelfde kostenclassificatie voor de gehele onderneming.