Diverse gestalten van ‘pluralisme’ in de context van de instelling

Verschillende vormen van pluralisme (door Marianne Moyart):

• Passief pluralisme: staat, scholen, instellingen,… dienen neutraal te zijn. de reden hiervoor is als je levensbeschouwelijke diversiteit in publiek hebt, dit een bron van conflicten zal zijn. Er zal dus in deze context geen aandacht gegeven worden aan religieuze identiteit, wel wordt het individueel recht van godsdienstvrijheid wel erkent.

• Actief pluralisme:

• Actief consensuspluralisme: deze kiezen voor een actieve interlevensbeschouwelijke dialoog in een instellingscontext. Er is wel een wantrouwen voor conflicten. Deze visie denkt en handelt vanuit een grondvisie van vrees. Belang van levensovertuiging moet gerelativeerd worden. Focus moet liggen op wat religies verenigd, niet op wat hun verschillend maakt.
• Actief radicaal pluralisme: op instellingsniveau kun je levensbeschouwelijke kwesties bespreken. Hier is geen vrees voor de diversiteit. Men neemt diversiteit ernstig en heeft oog voor diepgewortelde verschillen. Er is een diepere kennismaking met andere culturen. Aandacht voor iedere levensovertuiging.

• Utopisch pluralisme: passie voor eigen overtuigingen uiten, maar ook respect opbrengen voor andere geloven. diepere kennismaling met de morele bronnen. Je goed voelen in je eigen overtuigingen en ook het goede meegeven met anderen. Je gaat in dialoog met anderen.