Kritiek op Dreyfuss: het Horseless Carriage Syndrome”
De critici van Dreyfuss beroepen zich op de theorie van het horseless carriage syndrome. Kernpunt van deze theorie is dat het incorrect is om nieuwe media in termen van oude media te kenschetsen. Het is als het vergelijken van appels met peren.
McLuhan’s kritiek op Dreyfuss is dat het medium de boodschap is. Hij stelt dat een medium niet neutraal is maar dat het medium waarmee we onze ervaringen delen essentieel is voor hoe we ervaren.
Dit idee heeft veel overeenkomsten met het categorisch imperatief van Kant (CI = Doe X à actie geeft ervaring weer, actie bepaalt de ervaring van de actie)
Kritiek op Dreyfuss kan ook vanuit de Wittgensteinische hoek komen:
Het hebben van kritiek is het resultaat van verschillende taalspelen.
