Verzoenen met de imperfectie
Zorgverleners worden vaak geconfronteerd met gevoelens van onmacht en angst. We moeten ons bewust worden van beperkingen, onzekerheden en kwetsbaarheid. We kunnen niet alles oplossen en dat moeten we onder ogen zien. We moeten het soms aanvaarden.
Dan heb je nog 3 niveaus: hoofd, hart en buik. Deze 3 zijn belangrijk in de zorg, maar worden in praktijk slechts door weinige bereikt:
- Hoofd: de deskundigheid. Symbool: 2 mensen in uniform die hun instrumenten goed beheersen, maar er is een dam tussen hen en zorgvrager
- Hart: het inlevingsvermogen. Symbool : 2 mensen in gesprek. Barrière tussen vrager en verlener wordt overschreden en er is contact.
- Buik: de kwetsbaarheid. Gevoelens, twijfels. Op dit niveau mogen ze gerust eens wenen en zeggen dat ze het niet weten.