=> waardoor het solidariteitsprincipe steeds meer aan gewicht wint.

- PROBLEEM 1:

Vroeger: verhouding 4-1 (4 werkenden/gezonden – 1 werkloze/zieke)

Nu: verhouding 1-1 => bijdrage is dus veel hoger geworden!

Hier zit natuurlijk een LIMIET op!

=> Mensen gaan hier op reageren en er komt druk op de SZ om solidariteitscomponent af te bouwen, zeker als die MISBRUIKT wordt!

Vb. Vrouw van de dokter => als werkloze geregistreerd dus krijgt uitkering, maar blijkt dat ze in het zwart haar man helpt als secretaresse!

Vb. Mensen die zich gaan nestelen in SZ (=> trainingspakmensen), terwijl SZ dient als tijdelijke oplossing! Komen in psychiatrie,… => gaan nog meer afhankelijk worden van de SZ!

uw zin om nog solidair wordt snel beperkt. Je wilt risico’s oplossen, maar geen profitariaat zijn. => het systeem gaat kapot, want men is niet meer bereid te betalen!

PROBLEEM 2: BEVOLKINGSSTRUCTUUR (meest reële probleem)

Vandaag: Optimaal:

=> de vergrijzing doet de verhouding kleiner en kleiner worden.

OPLOSSING/UITWEG:

1. Responsabilisering van wie SZ-steun ontvangt en ervoor proberen zorgen dat ze uit de risicosituatie geraken.

Vb. Limitering op aantal jaren werkloos, opnametijd ziekenhuis verlagen, voor mensen die lange tijd ziek zijn controleartsen sturen.

2. Uitkeringen selectiever maken (enkel aan die die ’t echt nodig hebben)

MAAR: ook dit heeft nadelen (kan maatschappij splitsen in arm en rijk)

+ er moeten ook universele uitkeringen zijn zoals kinderbijslag (klassenverschillen zijn bij kinderen namelijk van geen tel!)

3. Bevolkingsstructuur verbeteren want dit is het meest reële probleem.

NOG EEN PROBLEEM bij de SZ:

Rawls zijn theorie en difference principe werken vrij goed op het vlak van de nationale staat, waarbij de nationale grenzen dicht zijn!

Wij hebben door de jaren heen vrij goed gelijke startkansen gecreëerd!

Vandaag echter: - nationale grenzen worden doorzichtiger

- globalisering

- veel economische migratie (zelden politieke)

Kan je Rawls zijn theorie zomaar vertalen naar het internationale?

Ja! => zie universele rechten van de mens

MAAR: als je echte gelijkheid wilt, dan moet je eigenlijk een hele grote herverdeling doen met zowel de rijke als arme landen in één pot!

Wat als de grenzen hier in België zouden opengaan?

=> SZ duidelijk niet meer leefbaar.
Op het begrip “internationale rechtvaardigheid” weet men geen antwoord…

Gevolg: EU bouwt mooi verder aan FORT EU en doet grenzen dicht!

=> zo ontnemen we aantal mensen bepaalde rechten

Er is dus INTERNE (binnen EU) rechtvaardigheid, maar EXTERNE (rest van de wereld) onrechtvaardigheid. => Is moeilijke afweging waar men nog geen antwoord heeft op gevonden!

Ontstaat in de 19^de eeuw bij BISMARCK (die zorgt voor Duits model)

& bij BEVERIDGE (die zorgt voor Engels model)

=> Tijd waarin INDUSTRIALISERING begint. De commons worden geschrapt en men krijgt massa’s goedkope arbeid die terechtkomt in de industrie.

PROBLEEM van het PROLETARIAAT => massa mensen die in slechte omstandigheden leven en waar revolutionair potentieel in zit!

Bismarck zijn oplossing: hun situatie verbeteren zodat revolutionair potentieel weggaat!

1. via VERZEKERINGSSYSTEEM:

(Dit werd mogelijk gemaakt door ontstaan van de statistiek die voor inzicht zorgde in de mogelijkheid tot verzekeren)

Vb1. Risico op brand

=> als je dat gaat spreiden over hele samenleving en iedereen geeft kleine bijdrage, dan kan als iemand zijn huis afbrandt er iets aangedaan worden.

Vb2. Bij werkloosheid, ziekte, ouderdom,…
=> verzekeringssystemen kunnen voor basiscondities zorgen waarin die mensen dan nog kunnen leven.

=> een geringe daling van inkomensverlaging zorgt ervoor dat men over het hele leven lang meer inkomenszekerheid kan hebben.
(=1^ste risico waartegen men zich vooral wil verzekeren)

OPVALLEND: het lijkt alsof mechanisme van onzichtbare hand aan het werk is bij het verzekeringssysteem want als iedereen denkt in eigenbelang zorgt men tegelijk ook voor anderen.

MAAR: volgens strikte verzekeringsprincipe: enkel mensen die inkomen verdienen kunnen zich verzekeren. Mensen die o.w.v. fysische, psychische,… redenen nooit hebben kunnen werken, kunnen niet van uitkering genieten.

Daarom => aanvullen met solidariteitsprincipe…

2. + via vorm van SOLIDARITEIT (in die verzekeringssystemen)

In het algemeen zijn de meeste mensen bereid te aanvaarden dat al te grote ongelijkheden in talenten van natuurlijke of sociale oorsprong in zekere mate moeten worden gecompenseerd.

Ingrijpen van de overheid kan voor solidariteit zorgen!

=> Groepen met een kleiner risico zullen hogere premies betalen dan op vrije markt, maar het maakt verzekeren van groepen met groter risico mogelijk. Door verschillende risicogroepen te vermengen is er meer solidariteit.

(vb. autoverzekering)

=> In de Sociale Zekerheid is deze solidariteit ook heel sterk aanwezig.
Indien je de objectieve kans op ziekte kent, zou wat wij betalen aan premies sterk dalen want die zijn enorm!

Conclusie: het verzekeringsprincipe en het solidariteitsprincipe helpen in werkelijkheid elkaars doelstellingen te realiseren.