Geld, politiek en ontwikkeling in de bewoonde wereld

Statistieken kloppen niet altijd en moeten vaak met een korreltje zout worden genomen. Dit komt vooral vaak voor in ontwikkelingslanden. Het nationaal inkomen wordt het vaakst gebruikt als indicator voor de ontwikkeling. Die kan je op drie manieren berekenen: alle inkomens bij elkaar optellen, alle toegevoegde waarden optellen, alle bestedingen in een land bij elkaar optellen. Deze drie horen aan elkaar gelijk te zijn. Stijging van het BNP betekent niet altijd stijging van de welvaart. Het is ook moeilijk te vergelijken door verschil van munteenheden en in koopkracht. Bij het BBP worden inkomsten uit het buitenland niet meegerekend. Er wordt vaak gebruik gemaakt van de Lorenz-curve om te kijken welk deel van de bevolking hoeveel geld verdiend. De Gini-index gaat over getallen van 0 tot 100. Hoe groter het getal, hoe groter de ongelijkheid. Vanwege veel kritiek gebruikt de VN de Index Menselijke Ontwikkeling (IMO) wat bestaat uit de vragen: hoeveel verdiend de bevolking gemiddeld? Hoe oud worden de mensen gemiddeld? En Hoeveel mensen hebben leren lezen en schrijven? In de westerse landen betekent hoge dienstensector welvaart, in de derde wereld niet. Het democratisch gehalte hangt af van in hoeverre de “universele rechten van de mens” worden gerealiseerd. Het gaat ook om hoe een land met minderheden omgaat. De Transparency International Corruption Perceptions Index geeft de hoeveelheid corruptie aan. De onderwijsgraad en de verstedelijking zijn belangrijke sociale kenmerken van een land. Sociaal-culturele verstedelijking houdt het veranderen van de waarden en normen dankzij het verhuizen naar de stad in.