Herstel van het keizerschap

Cruciale wending in verhouding Rijk – Kerk

- eeuwigdurende strijd tussen Romeinse adelgeslachten Crescenti en Tusculani

>> paus Johannes XII bedreigd; hij vraagt Otto I om hulp

- 951: belegering van de oude hoofdstad Pavia

>> Otto I laat zich kronen tot ‘koning van de Franken en de Langobarden’

- keizerskroon in ruil voor bescherming Johannes XII ( cf. Pippijn I in 800)

- 962: intocht in de heilige stad, zalving en kroning tot keizer door paus

- na de aftocht sluit Johannes XII een verbond met Otto’s vijanden

>> Johannes wordt afgezet

>> eigen kandidaat Leo VIII wordt verkozen

Pausdom op absoluut dieptepunt

- theologisch stelt het niets voor

- politiek afhankelijk van het keizerschap

Banden met pausdom

worden vernauwd en hergewaardeerd:

- korte termijn; bevestiging greep keizers op de Rijkskerk

- langere termijn: competentieconflicten

( opvijzeling op p. 215 en de context)

Duitse keizers

- oriëntatie van de Duitse keizers op Italië en de oostwaartse expansie

>> overbelasting Rijk door militaire inspanningen zonder veel duurzame resultaten

- 982 (Otto II); nederlaag tegen de Saracenen in Zuid –Italië confrontatie met grote moeilijkheden in Duitsland

Besluit

door de fascinatie van de keizerskroon verwaarlozen de koningen ( van Otto I tot Frederik II ( 1212- 1250) ) hun rol binnen het Rijk

>> middelpuntvliedende krachten krijgen zowel in Duitsland als in Italië alle ruimte