Modernisme (1900-1940)

Modernistische romanschrijvers zien de mens als een onzeker iemand in een onlogische wereld. Zij schrijven over twijfelende personages en het innerlijk is belangrijk. Zij gebruiken hiervoor bv monologue intérieur (directe weergave van de vaak warrige gedachtengang van een personage).Vaak doorbreekt de schrijver de chronologie en het perspectief is vaak bij een ik-verteller.

Marcel Proust

‚À la recherche du temps perdu’ is door Proust geschreven met als onderwerp dat hij de voorbije tijd terughaalt via het geheugen.

André Gide schrijft verhalen waarin zijn personages opzoek zijn naar hun eigen normen en waarden.