Tijdens en na de Tweede Wereldoorlog twijfelen mensen de zin van het bestaan. De basisgedachte van het existentialisme is dat de wereld absurd, chaotisch en zinloos is. De mens heeft slecht twee zekerheden: 1. hij bestaat (existeert) 2. hij zal sterven.
De mens is vrij om zijn eigen leven te bepalen en hij is alleen verantwoordelijk voor zijn eigen keuzes. Jean-Paul Sartre schrijft ‚La nausée’ waarin hij de absurditeit van het leven voelt. Samen met zijn levenspartner, de schrijfster Simone de Beauvoir is hij een van de leiders van het existentialisme. Albert Camus is ook een belangrijke existentialist.
