Conclusie
- Gepubliceerd in Geschiedenis
- Reageer als eerste!
Op lange termijn hebben de kruistochten de positie van het christendom in het Nabije Oosten dus allerminst kunnen versterken.
Op lange termijn hebben de kruistochten de positie van het christendom in het Nabije Oosten dus allerminst kunnen versterken.
Vanaf XIV
veroverden de Osmanen, een andere Turks nomadenvolk, geleidelijk aan de laatste Byzantijnse gebieden in Klein-Azië.
Na 1350
steken over naar de Balkan, waar het keizerrijk op weinig steun kon rekenen van de inheemse bevolking
- 1389 onderwerpen ze de Serven, tijdens de slag op het Merelveld
- 1396 werd een Frans-Hongaars kruisleger bij Nicopolis in de pan gehakt
- In 1453 valt Constantinopel uiteindelijk.a
Toen de kruisvaarders in 1096 Syrië binnenvielen, kwamen ze daar in een constellatie terecht zonder gelijkwaardige partij.
twee grootmachten, Byzantium en de Fatimieden, waren verzwakt en verdeeld
Seldjoekse Turken waren inmiddels verwikkeld in een dynastieke strijd.
ð Door tussenkomst van de westerlingen kwam het complexe en weinig stabiele Midden-Oosten in een nieuwe, erg veranderlijke situatie
Gedurende de eerste helft van de 12e eeuw hield dit een verzwakking in van de moslimrijken ten voordele van Byzantium en de kruisvaarderstaatjes in Palestina.
Toen Nureddin, Turkse heerser van Aleppo, in 1169 Egypte veroverde en daar zijn generaal Saladin als gouverneur plaatste veranderde de situatie. Vanaf dat moment werden de christelijke posities bedreigd.
Had zich sinds zijn vestiging in 969 ontpopt tot het dynamische hart van de moslimwereld. Nieuwe hoofdstad Cairo groeide uit tot een van de belangrijkste markten van het Nabije Oosten.
Behalve militaire macht en economische welvaart, straalde het Fatimiedenrijk ook een hoge culturele activiteit uit (eigen bouwstijl voor moskeeën en paleizen, stichting universiteit,…) Op het einde van de 11e eeuw woedde in Cairo een hevige machtsstrijd tussen Turkse, Berberse en zwarte etnische groepen in het leger.
Rijk gedurende halve eeuw geconfronteerd met wanbestuur onder zwakke keizers
ð aan de grenzen vormden zich nieuwe, sterke vijanden:
Normandiërs in Zuid-Italië
- Seldjoekse Turken in Klein-Azië wist men geen raad
- 1071: Normandiërs veroverde Bari.
→ Markeerde teloorgang van Byzantijnse macht in respectievelijk Zuid-Italië en het grootste gedeelte van Klein-Azië.
Dynastie der Komnenoi
Onder dynastie der Komnenoi (1081-1185) wist men verdere aantasting van Byzantijns territorium in Klein-Azië te voorkomen.
Vanaf XI
proces van machtsverschuiving: van het centrum naar lokale potentaten zoals de grootgrondbezitters
ð Grootgrondbezitters
- verwierven het recht om in hun gebied belastingen te innen, en een deel voor henzelf te houden
- andere elementen van staatsmacht kwamen later ook in hun handen (rechtspraak, ordehandhaving, lichten en aanvoeren van troepen)
- ontpopten zich tot echte krijgsheren die hun positie erfelijk probeerden te maken
- Keizerlijke macht onderging zo een gestage erosie è Zoals veel andere imperia bezweek het Byzantijnse aan een combinatie van interne erosie en externe druk.
vormde hoogtepunt in politieke, economische en culturele ontwikkeling van zowel het Byzantijnse rijk als diverse moslimrijken
- intensivering van contacten => Westen groeikansen aangeboden
- handel met andere culturen => Italianen ontleenden nieuwe producten en geavanceerde handelsmethodes
expansieve westerlingen vertoonden grotere dynamiek, inzet en openheid voor innovaties, waardoor ze op den duur hun sterkere concurrenten konden overtroeven.