NSAID’s

Niet steroïde anti-inflammatoire drugs zijn analgetica die ook antipyretisch en antiflogistisch zijn. Ze zijn onder te verdelen in 4 chemische groepen:

- Azijnzuurderivaten: zeer sterk antiflogistisch; diclofenac, indometacin

- Oxicamderivaten: sterk antiflogistisch; piroxicam

Propionzuurderivaten: matig antiflogistisch; ibuprofen, naproxen

- Salicsylzuurderivaten: antiflogistisch bij zeer hoge dosis; acetylsalicylzuur

NSAID’s kunnen ook ingedeeld worden naar selectieve of niet-selectieve COXII-remmers. Cyclo-oxigenase remmers voorkomen de aanmaak van prostaglandine. Ondermeer deze stof zorgt normaal voor prikkeling van nociceptoren. Prostaglandinen zorgen ook voor koorts en verhogen de ontstekingsreactie.

De werking van de verschillende NSAID’s wordt door iedere patiënt anders ervaren en patiënten hebben ook andere bijwerkingen.

Een belangrijke bijwerking van NSAID’s is de beschadiging van het maag-darmkanaal. Van binnenuit zorgt het daar voor beschadiging van het slijmvlies, waardoor ulcusvorming, bloedingen en perforatie kunnen voordoen. Daarnaast kan het cardiovasculaire bijwerkingen geven, zoals hypertensie en een gestoorde plaatjesaggregatie.

Om de maag te beschermen moet bij langdurig gebruik en een hoog risico op gastro-intestinale bijwerkingen een PPI (protonpomp-inhibitor) gegeven worden. In plaats van NSAID’s kunnen ook COXII-remmers (coxib’s) gebruikt worden. Deze zijn even effectief, maar hebben 60% minder gastro-intestinale bijwerkingen