Waarom zou ik een ander type van chemotherapie als het eerste type niet werkt?

Er zijn vele redenen waarom een bepaalde chemotherapie geneesmiddel ineffectief kan zijn bij de behandeling van een tumor. Veel geneesmiddelen voor chemotherapie hebben op een bepaalde dosis of schema voor maximaal voordeel te worden toegediend, maar de patiënt kan niet deze dosis verdragen. Soms lijkt het geneesmiddel te werken voor enkele maanden, toch uiteindelijk begint de tumor te groeien, mogelijk als gevolg van de ontwikkeling van resistentie. Ook als een subpopulatie van tumorcellen altijd tegen de drug, de succesvolle vernietiging van de gevoelige cellen de groeiende subpopulatie ontmaskeren.

Chemotherapie geneesmiddelen die behoren tot verschillende klassen kunnen andere slagingspercentages hebben. In het algemeen is het moeilijk zo niet onmogelijk te bij diagnose welk medicijn het beste is voor een bepaalde patiënt te voorspellen. Verschillende laboratoria hebben testprocedures ontwikkeld om de meest effectieve geneesmiddelen tegen de tumor van een patiënt (figuur 22) te bepalen. De test vereist dat een gedeelte van de levende tumor verwijderd tijdens chirurgie voor analyse. Hoewel de test duurt enkele dagen, kan het mogelijk zijn om bepaalde geneesmiddelen die effectiever zijn tegen de tumor te identificeren, maar kan deze tests de vele factoren die het succes of falen van een bepaalde therapie beïnvloeden niet dupliceren. Immuunsysteem van de patiënt, de bloed-hersenbarrière en de bloedtoevoer naar de tumor alle invloed op de effectiviteit van de behandeling intraveneus of oraal geleverd. Deze factoren kunnen niet worden gedupliceerd in de chemotherapie gevoeligheid testen. Ook is er een kans dat de patiënt onaanvaardbare bijwerkingen aan het geneesmiddel zal ontwikkelen. Daarom voorbehandeling voorspellend onderzoek is niet altijd nuttig.

In sommige gevallen kan een geneesmiddel dat chemisch verschilt van de eerste drug die effectiever. Zo is bekend dat hersentumor cellen soms resistent tegen de chemotherapie geneesmiddel BCNU, daarom kunnen tumorcellen die resistent BCNU zijn ook bestand tegen CCNU omdat de medicijnen zijn nauw verwant. De drug CPT-11, maar uit een andere klasse van geneesmiddelen, en kunnen derhalve tumorcellen niet tegen dit geneesmiddel.

In een poging om behandelingsstrategieën die de ontwikkeling van resistentie te voorkomen ontwikkelen, hebben sommige centra sequentiële chemotherapie geneesmiddelen die in afwisselende cycli. Indien een tumorcel overleefde de eerste geneesmiddel, kan niet overleven de tweede of derde. Ook hebben sommige onderzoekers (en dr. Ben Williams, een bekende glioblastoma overlevende en auteur) combinaties van geneesmiddelen gelijktijdig toegediend ontwikkeld. Deze benaderingen hebben geleid tot lange termijn overleving van sommige patiënten, maar als nog, de multiple-drug aanpak heeft niet de standaard van zorg geworden. Multiple-drug's hebben het voordeel waarmee de heterogeniteit van veel hersentumoren, mogelijk die de ontwikkeling van resistentie, maar kan elk geneesmiddel afzonderlijk of additief toxiciteit hebben.

Is er nog hoop van de reactie-of cure-wanneer een patiënt heeft al drie of vier afzonderlijke drugs had zonder enig zichtbaar effect op de tumor? Ja. Vanwege de verschillen tussen drugs (en nieuwe geneesmiddelen verder te ontwikkelen), zullen sommige patiënten een succesvol resultaat hebben ondanks eerdere mislukkingen. Vanwege de eerdere behandelingen, maar de beenmergstatus (zie vraag 62) kan worden beperkt, en daarom verschillende behandelingen moeilijker voor de patiënt verdragen kan worden.