Wat is de rol van perfectionisme en uitstelgedrag in angst?
- Gepubliceerd in Gezondheid
- Lees 803 keer
Als we ervaren een angst van ontoereikendheid, we vrezen dat onze inspanningen zullen worden beschouwd als onvolmaakt. Deze angsten spreken met onze wens om ideaal te voeren. In een extreme vorm, worden we perfectionistisch en obsessief-compulsieve. De wens foutloos te zijn kan zo krachtig dat, paradoxaal genoeg, het leidt ons tot uitstelgedrag. De stalling stelt ons in staat om te denken dat wij het perfecte project (een onmogelijkheid) zou kunnen leiden wanneer we beginnen, daarom, toen ons project voldoet aan de kritiek, wordt in plaats daarvan een functie van niet genoeg tijd. We bedriegen onszelf door te denken dat als we meer tijd hadden alleen, het ideaal zou zijn.
Uitstel, op zijn beurt, kan leiden tot een inhouding persoonlijkheid stijl. We vertraging van de levering van een project met het idee dat wij het perfect doen op een bepaald punt. In de tussentijd, vertragen we de levering van het materiaal in een passief sadistische stijl aan de persoon die het wil. Dit patroon probeert te maken van de beoogde ontvanger lijden (voelen onthouden liefde en lof), zoveel als wij voelden toen we voelden ons zo gedevalueerd of onvolmaakt bij het ontvangen van kritiek voor onze vroegere inspanningen.
Reacties Rick's: identificeer ik heel sterk met het idee dat een behoefte om volmaakt zijn, of om perfect iets te doen, kan leiden tot uitstel. Als ik fouten maak, hoe klein ook degenen, het lijkt te gaan recht naar de kern van mijn gevoel van eigenwaarde, het valideren van elke negatieve gedachte die ik heb over wie ik ben. Mijn patroon is herhalend te zijn, zowel in wat ik doe en wat ik vermijden doen, steken met de dingen die ik hebben een geschiedenis van slagen op, in plaats van te proberen de dingen waar ik kon (oh, nee!) Mislukken, en het uitstellen de dingen, uitstellen, dat ik weet niet of ik zal het goed doen. Ik heb af en toe gehoord alcoholisten beschreven als "mislukte perfectionisten," en ik stel deze term geldt voor mannen en vrouwen met andere soorten van verslavingen en OCDers zoals ik die, de wond van zelfs een kleine fout of gebrek in zichzelf hebben opgelopen, kunnen 't lijkt om het bloeden te stoppen.
Uitstel, op zijn beurt, kan leiden tot een inhouding persoonlijkheid stijl. We vertraging van de levering van een project met het idee dat wij het perfect doen op een bepaald punt. In de tussentijd, vertragen we de levering van het materiaal in een passief sadistische stijl aan de persoon die het wil. Dit patroon probeert te maken van de beoogde ontvanger lijden (voelen onthouden liefde en lof), zoveel als wij voelden toen we voelden ons zo gedevalueerd of onvolmaakt bij het ontvangen van kritiek voor onze vroegere inspanningen.
Reacties Rick's: identificeer ik heel sterk met het idee dat een behoefte om volmaakt zijn, of om perfect iets te doen, kan leiden tot uitstel. Als ik fouten maak, hoe klein ook degenen, het lijkt te gaan recht naar de kern van mijn gevoel van eigenwaarde, het valideren van elke negatieve gedachte die ik heb over wie ik ben. Mijn patroon is herhalend te zijn, zowel in wat ik doe en wat ik vermijden doen, steken met de dingen die ik hebben een geschiedenis van slagen op, in plaats van te proberen de dingen waar ik kon (oh, nee!) Mislukken, en het uitstellen de dingen, uitstellen, dat ik weet niet of ik zal het goed doen. Ik heb af en toe gehoord alcoholisten beschreven als "mislukte perfectionisten," en ik stel deze term geldt voor mannen en vrouwen met andere soorten van verslavingen en OCDers zoals ik die, de wond van zelfs een kleine fout of gebrek in zichzelf hebben opgelopen, kunnen 't lijkt om het bloeden te stoppen.
