Merken en merktypes
Een merk is een woord, een beeld, een symbool, letter, teken of een combinatie hiervan waarmee producenten of distribuanten hun producten herkenbaar en benoembaar willen maken.
Een merknaam is ook een middel om kwaliteit en homogeniteit aan de kopers te waarborgen.
Iedere onderneming probeert van zijn product via een merk een merkartikel te maken. De fabrikant/distribuant zal via een merknaam en het gebruik van die merknaam op de verpakking en in reclame associaties of betekenissen toevoegen die vooral op het expressieve niveau inspelen.
Hierdoor probeert de ondernemer zich weer van de andere producten te differentiëren.
Hij hoopt hierdoor de merkenvoorkeur en –trouw te versterken.
Een merkartikel mikt op de achterban van trouwe kopers, de zogenaamde “consumerfranchise”.
Het continu vormen en vormgeven van een merk is een noodzakelijke activiteit voor een onderneming.
Merken kunnen ingedeeld worden in:
1) Fabrieksmerken: De naam wordt gegeven door de fabrikant en het merk is eigendom van de fabrikant
A-merken: Kunnen rekenen op de voorkeur van relatief grote afnemersgroe Kwaliteitsgarantie
Hogere prijzen
B-merken: Kleinere groep afnemers
Mindere kwaliteit dan A merken
Prijs zal lager liggen
C-merken: Relatief onbekend
Geen grote voorkeur bij de koper
Lagere kwaliteit
Lagere prijs
2) Distributiemerken: huismerken, private labels of D merken genoemd, zijn merken die werden toegekend door de distribuant.
Huismerken zijn daarenboven uitsluitend in het desbetreffende “huis” te vinden, zodat deze merken niet in concurrerende distributiepunten worden aangeboden.
De prijs is lager dan A merken en voor sommige producten blijkt het kwaliteitsverschil voor de consument niet groot genoeg te zijn om de duurder A merken aan te schaffen.
