1) CONTIGUÏTEIT

Dieren/mensen kunnen ook leren zonder contiguïteit, dus het is niet noodzakelijk zoals Pavlov en de behavioristen beweren.

• De tijd tussen het aanbieden van de geconditioneerde en de ongeconditioneerde stimulus kan lang zijn.

Bv: Smaakaversie. Bij het eten van een lekker gerecht genieten, maar als je een paar uur later misselijk wordt, wil je daarna waarschijnlijk nooit meer van het gerecht eten.

• CS en OS mogen uren uit elkaar liggen zonder dat dit afbreuk doet aan het leerproces.

2) BIOLOGISCHE PREDISPOSITIE

Garcia en Koelling stellen vast dat niet alle stimuli even conditioneerbaar zijn. Dieren lijken biologisch voorbestemd te zijn om bepaalde stimuli gemakkelijker met elkaar te associëren dan andere.

• Hun onderzoek: ze gaven dorstige ratte zoet water via een buis die een lichtflits en geluid veroorzaakte telkens als ze eraan likte. Nadat ze van het zoet water hadden gedronken werden ze ziek gemaakt. Omdat de 3 stimuli aan elkaar voorafgingen werd er verwacht dat de ratten voor alle3 aversie zouden gecreerd hebben. Dit is niet zo: de ratten kregen een degou van zoet water, maar associërde licht en geluid niet met het ziek zijn.

We leren sneller associaties zoals:

• Smaak en ziekte: omdat die in de natuur ook vaak voorkomen

Besmet en bedorven voedsel
Toepassing: antabuse en alcohol

• Licht/lawaai en pijn

Natuurlijke associatie: omgevingsgevaar
Bv: brandalarm

3) BLOKKERING

Aanleren van een nieuwe associatie wordt geblokeerd door eerder geleerde associatie (Kamin-effect)

• Kamin ( 1969) ontdekker
• Zijn experiment: de conditionering van ratten op lichtflitsen: de ratten werden in 2 groepen verdeeld. De eerste groep zatten, werd eerst getraind op een geluid dat aan een schock vooraf ging. Daarna kreeg dezelfde groep ratten opnieuw een schock voorafgaand met een schock maar met bijkomende lichtflits. De tweede groep ratten kreeg alleen de fase met zowel licht als geluid bij de schock.

Er vindt niet evenveel conditionering plaats bij beide ratten. Groep 1 reageerde niet angstig op lichtflits, enkel op de geluid

1. VERWERVING

• het proces waardoor een geconditioneerde stimulus een geconditioneerde reactie gaat uitlokken
• de bel koppelen aan het voedsel ( het aantal X dat we de bel moeten laten rinkelen voor de hond respons geeft) de duur van die verwervingsfase hangt af van de intensiteit van de ongeconditioneerde stimulus.
• Bv: bij een auto-ongeval ( OS) en zware verwondingen ( OR) durven mensen niet meer id auto stappen omdat het zien van een auto ( CS) angst ( CR) oproept.

2. EXTINCTIE EN SPONTAAN HERSTEL

• Geconditioneerde reactie gaat afnemen (door bv: bel zonder eten)
• Extinctie: verzwakking van de CR die optreedt als CS herhaaldelijk zonder OS aangeboden wordt.
• Toen Pavlov stopte met eten geven na horen van bel, nam de speekselproductie bij het horen van een bel af.
• Spontaan herstel: aangeleerd gedrag kan snel hersteld worden Als Pavlov daarna wel opnieuw de bel liet hoor, nam de speekselproductie van de hond heel snel toe bij het horen van de bel. Afgeleerd gedrag is makkelijk opnieuw te conditioneren.

3. STIMULUSGENERALISATIE EN STIMULUSDISCRIMINATIE

• Stimulusgeneralisatie: het geconditioneerd gedrag generaliseren naar gelijksoortige stimuli.

Bv: iemand is ooit gebeten door dalmatiër; na de beet angst van alle honden.

• Stimulusdiscriminatie: omgekeerde van generalisatie. We gaan onze aangeleerde reactie beperken tot specifieke groep. Bv: in plaats van bang van alle spinnen, aanleren dat we alleen bang zijn van gevaarlijke spinnen.