Ivan P. Pavlov (1849-1936)

• Hij was een systematisch methodologist voor wie data-verzameling een ernstige onderneming was.
• Conditioneringsprocesdure stellen de kwantificeerbaarheid en objectificatie van de verwerving en vergeten van associaties voor. In de conditioneringstheorie was er geen nood voor enige mentale constructie. Veeleer, het zenuwstelsel, en dan vooral de hersenschors, zorgden voor mechanismen van reflexologie.
• Het paradigma van conditionering bood een mogelijkheid aan om alle hogere zenuwactiviteiten te onderzoeken. Pavlov vond zijn procedures, die voorzichtige experimentele controle van omgevingsstimuli om een reactie te bekomen inhielden, de ideale procedures om alle typen van gedrag te onderzoeken.
• Pavlov was er van overtuigd dat de tijdelijke relatie, of contiguïteit, het basisprincipe was van de verwerving door associaties.

Pavlov was een op de eerste plaats een experimentalist, hoewel hij een fysioloog van onfeilbare competentie was. Hij herkende de experimentele methode als het enige middel om de waarheid te vinden in de wetenschap. In zoverre dat de behavioristische psychologie een experimentele aanpak hanteert, blijft de objectieve reflexologie van Pavlov een ongezien en ongeëvenaard precedent.