DE NORMENHIËRARCHIE
In ons systeem: verschillende normen: complex
verschillende normen: wetten, decreten, ordonnanties, Koninklijke besluiten, Ministeriële besluiten, provinciale besluiten, de grondwet, de gemeentelijke besluiten, het secundaire Europees recht, verdragen…
het secundaire Europees recht = richtlijnen en verordeningen + maakt deel uit van het Belgisch recht
Risico van veel normen: dat ze elkaar tegenspreken strijdigheid van normen (contradicties, tegenstellingen)
dan is het aan de rechter om dit op te lossen
Rechter kan het principe van de normenhiërarchie toepassen = hiërarchische volgorde van normen
Dit principe is een jurisprudidentieel beginsel (rechtspraak heeft deze zelf ‘gemaakt’) omdat men geen oplossing vind in de Belgische grondwet (daarom dus een hiërarchische volgorde)
Volgorde: opdeling in 2 periodes: voor en na 1970
voor 1970:
- grondwet
- wetten (verdragen onder de vorm van wetten (eigenlijk niet juist))
- KB
- MB
- gemeentelijke en provinciale besluiten
Geen bijzondere wetten: er waren er nog niet veel + geen decreten (bestond nog niet (?))
Verdragen staan hier niet bij omdat België het dualisme aanging toen was er een opvatting dat nationaal en internationaal recht 2 gescheiden rechtstakken zijn, heeft niets met elkaar te maken
Nationaal : relatie Belgen-overheid internationaal: rechten tussen de verschillende staten
Nationaal recht: internationaal recht:
MAAR steeds meer worden er verdragen afgesloten met betrekking tot hun onderdanen.
zich aan elkaar verbinden om de rechten van de onderdanen te beschermen…
vb België bindt zich er toe aan andere staten zijn onderdanen niet te folteren
België: “neen, maakt geen deel uit van nationaal recht”
dus wij kunnen dit (bvb niet folteren) nergens afdwingen, tenzij als België een verdrag bijvoorbeeld omzet in een wet
Er kan ook een conflict zijn tussen een echte wet en een verdrag omgezet tot een wet.
DE MEEST RECENTE WET GELDT!
