Culturele synergie als één van de vijf benaderingen voor interculturele situaties

Onderzoek heeft uitgewezen dat het herkennen van culturele verschillen niet als een probleem, maar als een bron van nieuwe ideeën en groei kan worden gezien. Deze culturele synergie kan leiden tot innovatieve werkvormen en creatieve communicatiestijlen. Door samen te werken krijg je een beter resultaat dan wat je zou bereiken als je apart zou werken. 1 + 1 = 3

Als mensen uit verschillende culturen samenwerken en daarbij geen rekening houden met hun culturele verschillen, leidt dit vaak tot negatieve culturele synergie. Samenwerken leidt dan tot discussies en je krijgt minder voor elkaar.

De praktijk toont echter aan dat managers niet altijd de synergetische benadering volgen maar vaak kiezen voor minder optimale wegen om interculturele samenwerking te bereiken. Managers kunnen volgens Adler (2008) een keuze maken uit vijf basisopties om interculturele situaties te benaderen. Culturele synergie is één van deze benaderingen.

Aan de hand van volgende voorbeeldcasus zullen we vijf verschillende culturele benaderingen bespreken.

VOORBEELD

In een internationaal team in een Belgische vestiging van een internationaal bedrijf in Gent is de helft van het team Vlaams, en de andere helft is Amerikaans, Australisch, Argentijns, Brits, Frans, Duits, Grieks en Hongaars. Het grootste deel spreekt goed Nederlands, hoewel dat niet voor elke niet-Vlaming opgaat. Engels is de taal die iedereen spreekt, maar niet iedereen spreekt het even vloeiend. Karen zegt: “Soms, vooral bij wat gevoeliger zaken, kan ik niet op de Engelse termen komen en weet ik alleen hoe je het in het Nederlands zegt.”

Maandelijks wordt een vergadering gehouden op woensdag van 10u tot 12u. Er staat in het lokaal een dienblad met koffie en thee klaar, waar iedereen zich bedient voor men plaatsneemt. De Amerikaanse, Australische, Duitse en de meeste Vlaamse teamleden zijn netjes om 10u aanwezig. Ze hebben hun kopje koffie ingeschonken, plaatsgenomen en hebben de agenda van de vergadering voor zich. De andere teamleden komen druppelsgewijs binnen en wisselen wat nieuws uit: ‘Heb je mijn mailtje ontvangen?’, ‘Oh, de gewone theezakjes zijn op’, enz.

Het Amerikaanse teamlid vraagt: “Waarom zijn we nog niet begonnen? Het is al drie minuten over tien”. Om drie minuten over tien schraapt de voorzitter zijn keel en gaan alle teamleden aan tafel zitten. De vergadering wordt geopend. Bron: Nunez, Mahdi & Popma, 2010, p. 71