Indische hindoeïsme

Voornaamste dragers van hindoeïsme = brahmanen: een priesterlijke statusgroep die onderscheiden was van de politieke en wereldlijke gezagsdragers.

Kastensysteem: systeem van sociale rangordening op religieuze criteria. Deze vielen grotendeels samen met de verschillende beroepen.

4 grote groepen worden bepaald door geboorte:

• priesters (brahmanen)
• politieke & militaire gezagsvoerders (ksatrya’s)
• handelaars & ambachtslieden (vaishya’s)
• arbeiders (shoedra’s)

-> vergelijken met Westen: de gilden zijn ook ingedeeld per beroepen (niet de geboorte) minder radicale sociale scheiding ; gemeenschappelijke economische belangen.

2 belangrijke standpunten: Karma & Reïncarnatie

de sansaraleer of de leer van de zielsverhuizing houdt in dat de dood van alle wezens (dier, mens, geest, god) niet meer betekent dat de onsterfelijke ziel verhuist van het ene lichaam naar het andere. -> eeuwigdurend fenomeen.

deze reïncarnatie is verbonden met de leer van Karma: de vorm/positie waarin een ziel opnieuw geboren wordt volstrekt afhankelijk van de goede en slechte daden die een persoon tijdens zijn (vorige) leven heeft verricht.

Weber: deze beginselen leiden tot de meest consistente en consequente theodicee die de wereld ooit voortbracht -> sterk psychologische premie.

• De enige grens aan deze erg religieuze rationalisatie van de bestaande wereld, lag bij de brahmanen zelf. Belangrijkste scholen:
• Sankhya-school: systematische scholing leidt tot bevrijdende kennis. Op die wijze kon de ziel tot een soort van eeuwige droomloze slaap komen (nirwana)

Vedanta-school: benadrukte dat de bestaande wereld niet meer was dan een schijnwereld. Bevrijding is mogelijk door op mystieke wijze één te worden met het goddelijke Al-Ene.

-> gemeenschappelijk: doel kon bereikt worden door het ontvluchten van de wereld, via meditatie (Vedanta) en ascese (Sankhya). Het hindoeïsme had zo een buitenwerelds gericht religieus ethos.