Werkdruk en werkstress

Werkstress is een specifieke vorm van stress, namelijk de stress die direct gerelateerd is aan het werk. Werkstress wordt vaak verward met werkdruk. Een te hoge werkdruk kan leiden tot werkstress. Maar een hoge werkdruk hoeft niet perse te leiden tot werkstress. Werkstress wordt niet alleen veroorzaakt door het werk en de werkdruk zelf, maar ook door de manier waarop iemand omgaat met die werkdruk.

VOORBEELD

Een werknemer die een presentatie moet geven voor een grote groep kan last hebben van wat extra werkdruk. Het feit dat hij doodgraag presentaties geeft zal er echter voor zorgen dat hij die druk niet als negatief, maar eerder als motiverend en uitdagend ervaart. Bron: http://www.vacature.com/blog/stress-niet-altijd-negatief

Als we aan werkstress denken, denken we al snel aan negatieve stress. Te veel werkdruk, hectisch leven, te weinig tijd voor rust, ruzies en conflicten… Maar stress is niet altijd negatief. Een zekere mate van stress stimuleert ons om te presteren en werkt motiverend. Stress geeft ons het gevoel zinvol bezig te zijn. Topprestaties zijn zonder stress eigenlijk niet mogelijk. Stress wordt alleen negatief als de werk- en tijdsdruk als te groot wordt ervaren. Niemand kan de stress van topprestaties lang volhouden zonder problemen te krijgen.

Werkstress is een psychologische en lichamelijke toestand die ontstaat wanneer iemand niet in staat is of denkt te zijn aan de eisen te voldoen die aan hem worden gesteld. Werkstress treedt op als het de persoon allemaal wat teveel wordt. Werkstress is dus geen objectieve gebeurtenis, maar een reactie van iemand op een gebeurtenis. Wat voor de een ‘teveel’ is, kan voor iemand anders geen negatieve stress veroorzaken.

Het model van Michigan geeft aan dat eisen en bedreigingen vanuit het werk kunnen leiden tot gevoelens van stress die vervolgens lichamelijke en psychische reacties veroorzaken en op langere termijn de gezondheid beïnvloeden. Het al dan niet verergeren van de problemen hangt af van persoonlijkheidsfactoren (zelfvertrouwen, flexibiliteit, goede lichamelijke conditie,…) en van omgevingsfactoren (vb. werktijd, privéomstandigheden, reistijd, fysieke arbeidsomstandigheden enz.)

Bron: Marcus, 2009, p. 194

De ene persoon is stressgevoeliger dan de andere persoon. Rosenman en Friedman (1974) maakten een indeling voor stressgevoeligheid. Ze onderscheiden een A-type en

B-type.

- A-type mensen zijn gevoeliger voor stress. Ze worden gekenmerkt door gejaagdheid, tijdsdruk, wedijver, ongeduld, agressiviteit, perfectionisme en overmatige betrokkenheid bij het werk.

- B-type mensen zijn minder gevoelig voor stress. Ze zijn zuinig met energie, rustig, minder gehaast, alleen druk als dat nodig is, kunnen goed ontspannen.