Menu

Hume’s visie

Hume heeft 2 basisconcepten, namelijk:

1) Impressies

2) Ideeën

  • Impressies zijn gebaseerd op directe zintuiglijke waarneming
  • Ideeën zijn een samenvoeging van impressies

Verder onderscheidt Hume impressies in simpel en complex en daaruitvolgend uiteraard ook de ideeën in simpel en complex.

Bij een simpele impressie kan men de ervaring niet verder opdelen, zodat men bijvoorbeeld een kleur, geur of smaak specifiek denkt.

Een complexe impressie kan bijvoorbeeld een appel zijn, waaraan een bepaalde kleur, geur en smaak eigen is. Impressies en ideeën lijken overeen te komen.

Verder is er nog het concept van het “false idea”. Hiervan is sprake als een idee wordt geconstrueerd van verkeerde simpele impressies (vb. de vierkante appel).

Lees meer...

Empiricisme vs. Rationalisme

Hoewel concurrende visies, hebben het empiricisme en rationalisme een ding gemeen:

“Zuivere wetenschap moet gebasseerd zijn op “undoubtable and infallible grounds”

Het grote verschil is dat het empiricisme niet de ratio als startpunt gebruikt maar de zintuiglijke waarneming.

Verder verwerpt het empiricisme het concept van “innate ideas” maar stelt dat de mens is geboren als een tabula rasa.

Lees meer...

David Hume (1711-1776)

David Hume was een Schotse filosoof die kritiek had op de rationalistische denkwijze. Kern van de kritiek was dat het rationalisme fenomenen verklaarde en zelfs totaal absurde ideeën als waar bestempelde door enkel via ratio te redeneren zonder daar fysiek bewijs voor te hebben.

Het empiricisme werkt dan ook volgens de methode van zintuiglijke waarneming.

Lees meer...

Cartesiaans Dualisme

Een synoniem voor het dualisme van Descartes is Substantie Dualisme. Descartes stelde dat er twee fundamenteel verschillende substanties bestaan: mentaal en materieel.

Hierbij zag hij het “Ik” als de denkende, mentale substantie en de materiële wereld als extensieve substantie.

Het “Ik” is volledig onafhankelijk van de materiële wereld waarbij je de materiele wereld niet nodig hebt om een denkende realiteit te bewerkstelligen, in de materiele wereld is ruimtelijkheid de constante factor.

Ondanks de onafhankelijkheid van het “Ik” zag Descartes het menselijk wezen wel als een verbond van geest en lichaam.

Lees meer...

The methodological doubt

De “methodological doubt” is voor Descartes de manier om tot betrouwbare informatie te komen. Op deze wijze en alleen op deze wijze kunnen fundamentele principes gevonden worden waarmee de rest van de “werkelijkheid” verklaart kunnen worden.

Kernpunt van de methode is dat “undoubtable knowledge” alleen kan worden vergaard door de totale onthouding van oordelen.

Volgens Descartes zijn er 3 “undoubtable certainties”, namelijk:

1) Cogito ergo sum

2) God bestaat

3) De buitenwereld bestaat

Cogito ergo sum

“ik twijfel, dus ik denk, dus ik besta”

God bestaat

Ik heb in mijn geest een idee van perfectie

Het idee kan niet door mij zijn gemaakt omdat ik imperfect ben

Daardoor moet het idee gecreëerd zijn door iets anders; een perfect wezen

Ontologisch argument: een perfect wezen moet bestaan omdat het anders niet perfect is

De buitenwereld bestaat

Een perfect wezen, God, kan niet oneerlijk zijn en kan niet voortdurend onbetrouwbaar zijn omdat anders het perfecte wezen imperfect zou zijn.

Lees meer...
Abonneren op deze RSS feed

Advies nodig?

Vraag dan nu een gratis en vrijblijvende scan aan voor uw website.
Wij voeren een uitgebreide scan en stellen een SEO-rapport op met aanbevelingen
voor het verbeteren van de vindbaarheid en de conversie van uw website.

Scan aanvragen