Patiënten die geïnteresseerd zijn in het inschrijven in een klinische proef moeten worden geprezen! Deelname aan een klinische proef kan tijdrovend, lastig en duur zijn, en patiënten worden niet betaald voor hun deelname. Sommige klinische studies, kunnen frequente bezoeken aan een kliniek of onderzoekscentrum vereisen. Sommige proeven kunnen vaker testen dan de traditionele therapie buiten een klinische proef nodig. Sommige proeven kan een operatie of andere invasieve procedures vereisen, maar de enige juiste manier om vragen over de bijwerkingen en effectiviteit van nieuwe therapieën te beantwoorden is met een zorgvuldig uitgevoerde klinische trial.
Verschillende soorten klinische studies beschikbaar. Een pilot-studie of een haalbaarheidsstudie is een kleine studie van een nieuwe therapie of technologie die zeer ingewikkeld of duur zijn. Dit soort onderzoek omvat een kleine groep patiënten. Het stelt onderzoekers te bepalen of een grotere proef moet worden uitgevoerd. In sommige gevallen zal de sponsor van een studie (de organisatie die het onderzoek financiert) eisen dat de nieuwe therapie tonen belofte voor het toestaan van een groot aantal patiënten te ontvangen. Een voorbeeld van een proefonderzoek is een proces dat een groep hersentumor patiënten die dezelfde behandeling met tussenpozen van 2 maanden met behulp van magnetische resonantie beeldvorming (MRI), positron emissie tomografie (PET), en een nieuwe modaliteit bestudeert. Het doel van de studie is te bepalen of de nieuwe weergavetechniek geeft aanvullende informatie die kan helpen respons van de patiënt op therapie te voorspellen.
Preklinische studies zijn studies die levende dieren om te bepalen of een bepaalde behandeling beïnvloedt het hart, longen, nieren en andere organen. Diermodellen (dieren met geïmplanteerde tumoren) krijgen de behandeling te bepalen of de behandeling doodt tumoren zonder nadelige gevolgen voor de dieren. Andere dierlijke onderzoeken in normale dieren om de effecten van grote doses van een geneesmiddel te bepalen. Dit soort onderzoek blijkt dat er mogelijk bijwerkingen die een mens zal ervaren na enkele maanden van het nemen van de drug.
Monster Preklinische Trial
`
Stel dat een nieuwe drug, YZ-1234, wordt ontdekt om menselijke hersenen tumorcellen te doden in celkweken. Bij toediening aan laboratoriummuizen die zijn geïmplanteerd menselijke hersentumoren, de tumoren blijken te krimpen. YZ-1234 wordt vervolgens toegediend in grotere doses aan normale dieren voor de bijwerkingen te bepalen. Als een van de dieren sterven na ontvangst van het grote doses YZ-1234, hun organen onderzocht om te bepalen waarom zij stierven. De resultaten van deze studies bepalen of het medicijn veilig en effectief genoeg te testen bij mensen wordt beschouwd. In dit voorbeeld, bepaalde informatie wordt afgeleid uit celkweken. Zo kunnen meerdere soorten cellen bestudeerd: hersentumorcellen, borstkankercellen, longkankercellen, enzovoort. Ook, omdat veel cellijnen groeien snel in culturen, deze studies kunnen snel worden uitgevoerd. Studies cellijnen echter niet suggereren of de behandeling van invloed op de nieren, lever, hart of andere organen. Daarom is dierproeven ervoor te zorgen dat het geneesmiddel veilig is voordat het kan worden geprobeerd bij mensen.
The Next Step
Een fase I studie studies meestal een kleine groep patiënten te bepalen of een nieuwe behandeling veilig, aangezien de dosering van het geneesmiddel geleidelijk verhoogd. Patiënten die deelnamen aan een fase I studie niet hetzelfde type tumor. In sommige gevallen worden fase I studies onderzoeken geneesmiddelen die nog niet bij mensen en de onderzoekers gaan de proef met een fractie van de dosis toxisch gevonden bij dieren. De dosis van het geneesmiddel wordt geleidelijk geëscaleerd in een kleine groep patiënten, met een zorgvuldige evaluatie van bijwerkingen en laboratoriumonderzoeken. De volgende groep patiënten een iets grotere dosis en de toxiciteit opnieuw beoordeeld. Dosisverhogingen worden herhaald, soms meerdere malen, maar als bijwerkingen van het geneesmiddel vaker vermeld of ernstiger wordt het proces gestopt. Het neveneffect dat is het meest ernstig wordt de "dosis-limiterende toxiciteit" of DLT, voor veel geneesmiddelen voor chemotherapie, de dosis-limiterende toxiciteit zijn lage witte bloedcellen, rode bloedcellen of bloedplaatjes.
Bloed en urine testen worden verkregen tijdens de behandeling te bepalen hoe de dosis van het geneesmiddel gegeven correleert met het niveau van het geneesmiddel in het bloed en hoe snel het lichaam scheidt het. Deze studies, genaamd farmacokinetiek, zijn zeer belangrijk bij het bepalen hoe giftig het geneesmiddel in verschillende patiënten en of het geneesmiddel kan worden gebruikt bij patiënten die andere geneesmiddelen.
Fase I studies zelden met succes controle van de tumor van de patiënt. Zelfs wanneer het geneesmiddel zeer effectief in dierstudies is, kan de dosis die kan worden getolereerd in mensen de tumor niet doden. Hoewel fase I studies doen omvatten diagnostische tests om te bepalen of de tumor heeft gereageerd, het doel van de studie is de veiligheid van het geneesmiddel, niet de effectiviteit te evalueren.
Als een patiënt besluit om een fase I klinische studie in te voeren, is het redelijk om te vragen of "intra-patiënt dosisverhoging" is toegestaan. Dit verwijst naar de praktijk om de oorspronkelijke patiënten een hogere dosis van het medicijn ontvangen als zij tolereren goed. Voor sommige geneesmiddelen, die een hogere dosis verhoogt de kans dat het geneesmiddel effectief is tegen de tumor wordt.
Fase I klinische studies zijn meestal open voor patiënten van alle typen tumoren en vaak laat patiënten die meerdere andere therapie hebben gehad. Anderzijds, het risico van onvoorziene toxiciteit en de relatief lage waarschijnlijkheid van respons potentiële nadelen van deelname aan dit type proef. Monster Clinical Trial: Fase I Terug naar onze hypothetische nieuwe drug, die doorlopen preklinische studies: De volgende stap is een fase I klinische studie. Patiënten bij aanvang van deze fase I klinische studie van het geneesmiddel YZ-1234 ontvangen een tiende van de dosis gevonden giftig bij muizen. Een klein aantal patiënten YZ-1234 bij de initiële dosering geen bijwerkingen, en dus de volgende groep patiënten die YZ-1234 krijgt een iets hogere dosis. Het proces gaat door totdat de patiënten die YZ-1234 tonen afwijkingen in hun bloed testen of bijwerkingen die de onderzoekers bepalen toxische (DLT) maar reversibel te zijn. Het YZ-1234 dosis die de onderzoekers vinden aanvaardbaar zijn is 200 mg per dag.
Fase II studies
Een fase II proef studies een kleine groep patiënten, soms zo weinig als 14, om te bepalen of er een statistische waarschijnlijkheid dat een nieuwe behandeling effectief tegen een specifiek type tumor is. Doorgaans zal de dosis die werd bepaald veilig voor de fase I proef te worden gebruikt bij alle patiënten die aan de fase II proef. Om te bepalen of de behandeling effectief is, is het belangrijk dat alle patiënten ingeschreven in een fase II proef vergelijkbaar. De onderzoekers meestal ingesteld uitsluitingscriteria, welk aantal eerdere behandelingen van de patiënt kan beperken voordat de studie. De meeste fase-II-studies vereisen dat de patiënt meetbare ziekte, omdat er een referentie voor het bepalen moet zijn of de tumor groeit, krimpt of blijft stabiel. Als de nieuwe behandeling lijkt veelbelovend in een verhouding van de aanvankelijke patiënten kan het onderzoek worden uitgebreid om meer patiënten om de drug te ontvangen.
Monster Clinical Trial:
Fase II In een fase II onderzoek van YZ-1234, wordt het geneesmiddel gegeven aan 14 glioblastoma patiënten die eerder geopereerd en bestraling en hebben bewijs terugkeer van de tumor na bestraling. Deze patiënten krijgen 200 mg van YZ-1234 per dag. Na 2 maanden van de behandeling, 3 patiënten hebben het bewijs van de tumor respons (krimp), 7 hebben geen verandering, en 4 hebben het bewijs van tumorgroei.
The Final Test: Fase III
Een fase III-studie vergelijkt twee of meer soorten behandeling in twee of meer vergelijkbare groepen patiënten. Sommige fase III studies vergelijken een nieuwe behandeling die in een fase II studie met de meer standaard therapie veelbelovend leken. De meeste fase III studies zijn gerandomiseerde trials, wat betekent dat de patiënten bij aanvang van de studie niet gegeven een keuze van de therapie. In plaats daarvan worden ze gevraagd om een willekeurige kans die of therapie accepteren. Het is niet bekend of de onderzoekers en patiënten die arm van het onderzoek de meest effectieve therapie bevat, hoewel een arm minder geschikt, minder giftig of minder duur zijn, daarom is het zeer belangrijk om te bepalen of er een duidelijke overlevingsvoordeel in een arm boven de andere.
Sommige fase III proeven placebogecontroleerde, die lijkt oneerlijk patiënten die gerandomiseerd deze groep. Een placebo heeft vaak hetzelfde uiterlijk als de "echte drug": de placebo kan een "suikerpil" van dezelfde grootte en kleur of een intraveneuze oplossing van suiker water. Sommige placebo-gecontroleerde studies bieden dezelfde effectieve therapie in beide armen van de studie, met het nieuwe medicijn of een placebo toegevoegd om te detecteren of er een extra voordeel. Dit maakt ook onderzoekers bepalen of er subtiele bijwerkingen van de nieuwe therapie. Bijvoorbeeld, een placebogecontroleerde studie testten de Gliadel wafer, die chemotherapiedrug carmustine bevat, in de helft van de patiënten die chirurgie voor glioblastoma. De andere glioblastomapatiënten hadden ook een operatie en had een placebo wafer geïmplanteerd die identiek was verschijning aan Gliadel. Noch de patiënten, noch hun artsen wisten welke patiënten kregen die wafers omdat alle behandeling werd gecodeerd. Aan het eind van de studie, de onderzoekers paste de patiënten de behandeling die ze ontvangen en vastgesteld dat, gemiddeld, de patiënten die Gliadel ontvingen leefden langer. Deze bevinding is belangrijk vast te stellen met een placebo-gecontroleerde studie, omdat alle patiënten hadden een voordeel alleen door het verwijderen van de tumor. Ook was het belangrijk om te bepalen of bijwerkingen bij patiënten gerelateerd aan de aanwezigheid van het polymeer wafer, zelfs als het geen chemotherapie bevatte.
Fase III studies zijn de grootste, meest tijdrovende en duurste klinische proeven uit te voeren. Ze vereisen vaak honderden patiënten statistische voordeel detecteren. Veel fase III studies betrekking hebben op meerdere onderzoekscentra en enkele jaren duren om te voltooien. Fase III onderzoek kan een tussentijdse analyse, die is ontworpen om verschillen te detecteren in beide groepen voor het onderzoek voltooid hebben. Een tussentijdse analyse kan zo'n opvallend verschil in de verwachte uitkomst van de patiënten in beide armen suggereren dat de onderzoekers besluiten de studie vroegtijdig stoppen om te voorkomen blijven patiënten in de minst effectieve wijze te behandelen.
Monster Clinical Trial:
Fase III De nieuwe drug YZ-1234 lijkt minder toxisch en minstens zo effectief als sommige van de eerdere behandelingen die zijn gebruikt in glioblastoma zijn, daarom, wordt een fase III onderzoek 500 glioblastomapatiënten gepland. In deze studie zal 250 van de patiënten gerandomiseerd voor bestraling gevolgd door YZ-1234 ontvangen. De overige 250 patiënten radiotherapie gevolgd door Temodar, die werd gekozen ontvangen omdat het ook een oraal geneesmiddel. Er wordt geschat dat de studie duurt 2-3 jaar in beslag, en de studie is beschikbaar op meerdere centra om een snelle opbouw mogelijk te maken.
Beslissen om Word lid van een Trial
Patiënten die overwegen inschrijving in een klinische proef moet begrijpen dat de klinische proeven omvatten een element van risico. Deze risico's worden in de geïnformeerde toestemming document. De patiënt mag nooit een informed consent te ondertekenen als hij niet begrijpt de vraag wordt gesteld in de klinische proef.
Vaak is de studie titel bevat de fase van het proces en de namen van de medicijnen of behandelingen worden gebruikt. Bijvoorbeeld, zou de titel voor de fase I klinische studie eerder hier besproken als volgt: ". Een Fase I studie van YZ-1234 in patiënten met gevorderde kanker" De bekende bijwerkingen van de in de klinische proef voorgestelde behandeling moet zorgvuldig worden vermeld in de geïnformeerde toestemming. De geïnformeerde toestemming stelt meestal dat ongewone of onvoorziene bijwerkingen ook kunnen optreden. De behandeling alternatieven, inclusief standaard behandelingen voor de ziekte, worden vermeld. De onderzoekers moeten voorts worden vermeld of de inschrijving in de klinische proef inschrijving van de patiënt van invloed zou zijn in toekomstige klinische studies. De meeste klinische studies stellen dat effectieve anticonceptie tijdens de behandeling in een klinische proef geoefend moet worden vanwege een mogelijk risico voor een ongeboren kind.
Inschrijving in een klinische proef kan worden beperkt tot patiënten die "minimaal voorbehandeld" omdat bepaalde drugs meer giftig voor de patiënten die al verschillende soorten chemotherapie hebben gehad kunnen zijn. Om deze reden, als u overweegt deelname aan een klinische studie, is het belangrijk dit vroeg in de behandeling te overwegen.
