Het lijkt erop dat een groot deel van angst komt voort uit een fundamentele angst om alleen of worden achtergelaten door die dicht bij ons. Deze verlatingsangst begint in de kindertijd, als het kind scheidt van zijn / haar moeder en leert de wereld te navigeren . Een kind dat ventures uit van zijn moeder om veilig terug te keren en krijgen een warm welkom terug leert te voelen dat de scheiding kan veilig zijn . Als het kind het verlaten van de moeder bedreigt de moeder echter een andere reactie ontstaat . Een moeder kan een eerder kind hebben verloren van een ongeval , natuurlijk het maken van haar meer op hun hoede . Misschien voelt ze zich zo afhankelijk en behoeftig zelf dat het verlaten van het kind rammelt haar gevoel van veiligheid (bijvoorbeeld vrouwen die kinderen hebben te wenden van hun eigen eenzaamheid ) . Kinderen van zulke vrouwen kan gil ontvangen of slaan als reactie op hun avonturen of functie van agitatie hun verzorger . De theorie is dat deze kinderen leren dat het verlaten van een bepaald soort angst kan creëren in hun verzorger en leren niet te verlaten als een manier om zichzelf en hun verzorgers te beschermen .

Deze reacties te scheiden zijn veel beter om vroeg verlaten door de moeder . We weten uit het menselijk leven en de aap experimenten die vroege verwaarlozing leidt tot permanente zenuwen , hersenen , en persoonlijkheid schade . Rattenpups gescheiden van hun moeders bij de geboorte , maar dan herenigd na een tijdje hebben veel hogere niveaus van stress ; apen gevoed door een mechanische moeder te worden permanent hersenen beschadigd , en de baby's van de Roemeense weeshuizen die chronische problemen met hechting dienen als bewijs van de kritieke aard van de vroege moeder stimulatie en nabijheid .

Scheiding toont in veel volwassen symptomen. Patiënten kunnen ervaren hun eerste aanvallen van angst, depressie , eetstoornissen , of drugsmisbruik als ze het huis verlaten voor het college, letterlijk steeds heimwee. Twee in verband te scheiden van elkaar voor een tijdelijk maar langere tijd strijd als een manier om diep met elkaar te verbinden voordat de scheiding tussen . Ook bevestigen zij dat de andere partner is van geen waarde , waardoor het gemakkelijker is om afscheid te nemen dan wanneer de partner waren echt gewaardeerde . In therapie , kan scheiding van de therapeut een belangrijke parameter van het onderzoek worden, zoals patiënten ontwikkelen vaak heftige reacties , oude gevoel staten (bijvoorbeeld , verdriet of gevoelens van ontoereikendheid ) , of recidieven van symptomen (bv. , het terugvallen in drugsgebruik of seksuele promiscuïteit ) voor een scheiding van de therapeut .

Reacties Rick's :
De eerste grote verlies in mijn leven het gevolg van de ziekte en de dood van mijn biologische moeder toen ik 8 was ( mijn vader later hertrouwd en ik heb het geluk om een prachtige stiefmoeder hebben ) . Jarenlang , mam leed aan multiple sclerose , en werden we vaak gescheiden is door haar ziekenhuisopnames . Het meest opvallende resultaat van de angst voelde ik me in die tijd was mijn gaan dat het een magere jongen met een overgewicht kind. Mijn eetbuien patronen - die nooit helemaal zijn geëindigd - begon in die tijd . Dit was mijn eerste periode met depressie en , geloof ik , OCD . Eetbuien , of gedaan door een 8 - jarige in 1962 of een 48 - jarige in 2002 , niet veel te maken met de honger hebben , het is emotioneel eten , een afweren van angst , en het kan blijven hangen lang na de redenen voor die angst zijn beëindigd . Het is de reden waarom , als ik worstelen met voedsel problemen , ik kan nog wel eens voelen als een 8 -jarige .

We weten uit laboratoriumonderzoek met ratten en van gezond verstand dat externe stress leidt tot angst. Stress komt in vele vormen , met inbegrip van maar niet beperkt tot overwerk, onvoldoende slaap , alleenstaande ouders , twocareer huwelijken , overgang van de ene cultuur naar de andere , verandering van baan , echtscheiding , overlijden van een dierbare , ziekte in een geliefde, of leven met een medische of psychische aandoening . Stress verlaagt de drempel van een potentiële gebeurtenis aan iemand angstig , fysiologisch , stress , aangezien het lichaam ziet, is angst in overdrive . Dr Bruce McEwen van Rockefeller University heeft de impact van stress op lange termijn bestudeerd en geconcludeerd dat chronische stress , de zeer chemische veranderingen die ons helpen vechten of vluchten kan schade maken op de lange termijn . Daarom vinden we het immuunsysteem zwakte, schade aan het hart , beschadigd geheugencapaciteit , verandering in vet , botontkalking , en chronische angst of agressie in plaats van verhoogde alertheid en de bereidheid om te draaien of te bestrijden. Dit soort gedachten zijn de ruggengraat van het nieuwe veld genaamd psychoneuroimmunologie , die direct heeft verbonden de stress die we ervaren met een daling van het immuunsysteem of een verhoogde neiging om ziek te worden of misschien kanker ontwikkelen . Deze studies helpen de onafscheidelijkheid van de geest uit het lichaam te verduidelijken.