Item gefilterd op datum: december 2012

Diabetische neuropathie is de term naar het meestal chronische zenuwbeschadiging die optreedt als gevolg van onbehandeld of onvoldoende behandeld, hoge bloedsuikerspiegel beschrijven. Het vloeit voort uit een complexe opeenvolging van gebeurtenissen die leidt tot beschadiging en vernietiging van de minuut bloedvaten die de zenuwen voeden samen hun koers naar de regio van het lichaam die zij dienen na het verlaten van het wervelkanaal. Elk van deze zenuw is een cel. De langste zenuwen, net als lange ketens, zijn het meest gevoelig voor schade. Als een perifere zenuw (dat wil zeggen, een zenuwcel niet opgenomen in de hersenen of wervelkolom) die uit de wervelkolom en het reizen naar de tenen werden de dikte van een touwtje, zou het 3 mijl in lengte! Met regelmatige tussenpozen langs de lengte, elke perifere zenuw ontvangt voeding van kleine bloedvaten. Als een van deze kleine bloedvaten irreversibel beschadigd zijn dat deel van de zenuw stempels en geen signalen uitgevoerd...

Diabetisch coma is verlies van bewustzijn optreedt als gevolg van een zeer hoge bloedsuikerspiegel. De oorzaken zijn zowel type 1 en type 2 diabetes, maar met het belangrijke verschil dat andere afwijkingen van de bloedchemie kan bijdragen aan de coma bij type 1 diabetes. Deze andere afwijkingen optreden als gevolg van het nagenoeg volledig ontbreken van insuline die aanwezig zijn in type 1 diabetes. Daarom, terwijl bloedsuikerspiegel bijna altijd zeer hoog in mensen met type 2 diabetes die bij diabetische coma, dat enkele honderden (of mg / dl) aan 2000 of meer, kan minder verheven in mensen met type 1 diabetes, soms zo laag als slechts 200 of 300. Bij type 1 diabetes, kan diabetische coma alleen optreden als gevolg van het hebben van onvoldoende insuline in het lichaam (bijvoorbeeld een tekort aan dan niet nemen iemands insuline), terwijl in het geval van type 2 diabetes, is er bijna altijd een belasting van het lichaam dat de coma, zoals infectie, uitdroging, enz. Als de ernstige afwijkingen van het bloed chemie die leidde tot diabetisch coma niet snel worden gecorrigeerd, kan de dood optreden neer. Hoewel de verstoringen in het bloed chemie zijn complexer en ernstiger bij type 1 diabetes dan bij type 2 diabetes, is er een hogere mortaliteit bij type 2 diabetes coma omdat mensen die lijden aan het zijn meestal ouder, in minder goede gezondheid, en met meer cardiale risicofactoren. Ook bijkomende symptomen van misselijkheid, braken en buikpijn optreden in de verstoringen van type 1 diabetes leiden tot coma en de diagnose kan eerder derhalve te worden gemaakt. In de vroege stadia van coma bij type 2 diabetes, afwijkingen van de hersenfunctie en bewustzijn prominenter vanwege de extreme mate van uitdroging. Bovendien kan de ziekte die de coma neergeslagen dragen zijn eigen ernstige gezondheidsrisico's. Hoewel slechts een minderheid van de patiënten met diabetes zal bezwijken aan coma, blijft het een belangrijke medische noodsituatie die onmiddellijk ingrijpen vereist.

Afgezien van de directe gevolgen van een hoge bloedsuikerspiegel zelf, die worden besproken in vraag 29, mensen met diabetes lopen het risico op het lijden van andere geassocieerde aandoeningen. In het geval van type 1 diabetes, de ziekte of het gevolg zijn van de hoge bloedsuikerspiegel of van de oorzaak van de diabetes, die een aanleg voor de hormoon-producerende weefsels (de zogenaamde auto-immuniteit) te vernietigen. Zo kan een persoon met type 1 diabetes meer last van bijnier schade (ziekte van Addison), schildklier schade (Graves of, meer algemeen, ziekte van Hashimoto), en verscheidene andere aandoeningen. Gelukkig behalve bij schildklierziekte, die ongeveer een op de drie mensen treft met type 1 diabetes, de kans op het ontwikkelen van een van deze andere aandoeningen is niet hoog, maar kan dit in bepaalde families. De meeste mensen met type 1 diabetes worden jaarlijks gescreend op schildklierziekte. Bij type 2 diabetes, het andere ziekten lijken onafhankelijke, maar verbonden zijn. Met andere woorden, zij en diabetes ontstaan uit een gemeenschappelijke bodem in de patiënt metabolische samenstelling. Deze ziekten omvatten cholesterol en andere vetten bloed afwijkingen (dyslipidemie), hoge bloeddruk (hypertensie) en jicht. De eerste twee worden vaak gezien bij mensen met type 2 diabetes, terwijl de derde is minder.

Ongecontroleerde diabetes, die over het algemeen verwijst naar glucose niveaus die hoger in plaats van lager dan het doelbereik, kan leiden tot een onmiddellijke korte termijn en longerterm gevolgen zijn. De korte-termijn consequenties gevolg van de zeer hoge bloedglucose zelf, die wordt beschreven in vraag 4. Als ernstig genoeg of onbehandelde lang genoeg, kunnen heel hoge bloedsuikerspiegel tot coma en uiteindelijk de dood vanwege de ernstige afwijkingen van bloedchemie die liggen. Het is belangrijk op te merken dat slechts een zeer kleine minderheid van patiënten met een vorm van diabetes terechtgesteld. Daarom, hoewel onmiddellijke decompensatie van diabetes is een ernstige en levensbedreigende aandoening, met een hoge sterfte bij ontdekking en te laat behandeld, moet de meerderheid van de mensen met diabetes meer bezorgd over de schadelijke effecten van diabetes die niet goed onder controle zijn, nog niet voldoende slecht gecontroleerd om hun aandacht te richten.

De lange-termijn consequenties van minder dan voldoende controle diabetes zijn het gevolg van beschadiging van het kleine (micro) en grotere (macro) vaten van de circulatie. De meest voorkomende verschijnselen zijn diabetische oogziekte (retinopathie), dat is de belangrijkste oorzaak van blindheid bij de werkende leeftijd volwassenen in de Verenigde Staten; diabetische nierziekte (nefropathie), dat is de belangrijkste oorzaak van ernstige nierinsufficiëntie noodzakelijk dialyse of transplantatie in werkende leeftijd volwassenen in de Verenigde Staten, en schade aan de zenuwen (neuropathie), dat aanwezig is in ongeveer 1 op de 3 mensen met diabetes is op het moment van de diagnose en in meer dan 7 van de 10 tegen de tijd dat diabetes aanwezig is geweest gedurende 10 jaar . Zowel retinopathie en nefropathie kunnen volledig zonder symptomen totdat ze een geavanceerde en onomkeerbaar stadium leidt tot blindheid en de behoefte aan nierdialyse of transplantatie. Diabetische neuropathie kan leiden tot erg lastig symptomen en leiden tot verlies van gevoel, vooral in de voeten, die de patiënt plaatst hoog risico op trauma, infecties en amputaties van de benen en voeten.

Ziekte van de grote bloedvaten leidt tot een hoge mate van een hartaanval, beroerte, hartfalen, en amputatie van de (meestal lager) ledematen. Ongeveer twee van de drie patiënten met diabetes sterven als gevolg van grote schipziekte. Gelukkig hebben studies aangetoond dat een goede beheersing van diabetes kan voorkomen of vertragen de progressie van veel van deze ernstige problemen, maar andere factoren, zoals bloeddruk en cholesterol, moet ook aandacht worden besteed.

We zijn echter alleen bereiken streefwaarden van diabetes controle in ongeveer de helft van alle mensen met diabetes in Amerika vandaag.

Ja, dit kan en zal optreden bij beide typen diabetes. Echter, in het geval van type 1 diabetes, het verdwijnen is zeer voorspelbaar tijdelijk en de diabetes zal bijna onvermijdelijk terugkeren binnen enkele maanden of een jaar of twee. De redenen daarvoor zijn complex en hebben betrekking op het feit dat type 1 diabetes vaak gediagnosticeerd onder omstandigheden fysieke stress. Wanneer de diabetes wordt behandeld en de stress op het lichaam is opgelost, kan er voldoende resterende insulinproducing capaciteit in de alvleesklier om de bloedsuikerspiegel normaal onder de meeste omstandigheden te houden. Uiteindelijk echter de alvleesklier geen permanente diabetes intreedt.

Bij type 2 diabetes, hoewel de erfelijke factoren die niet kan worden omgekeerd, kunnen de omgevingsfactoren en leefstijl veranderd. De laatste zijn de oorzaak van de explosieve stijging van het aantal mensen dat met diabetes in de afgelopen jaren. Vragen 1, 11, 12, 16 en 20 bespreken een aantal van deze oorzakelijke factoren. Hoewel we niet het algemeen betrekking op type 2 diabetes als genezing als het eenmaal is gediagnosticeerd (zie vraag 5), kan het zeker gaan in remissie (niet langer een actief medisch probleem) voor lange periodes, afhankelijk van hoe succesvol de oorzakelijke factoren worden aangepakt. Omdat overgewicht en sedentaire levensstijl zijn de twee belangrijkste en meest ernstige oorzakelijke factoren, gewichtsafname en vasthouden aan een oefening programma kan zetten vaak diabetes type 2 in remissie voor zolang zij worden gehandhaafd. Soms, alle medicijnen, zelfs insuline, kan worden gestopt en alle maatregelen van diabetes, met inbegrip van bloed glucose en hemoglobine A1c (HbA1c-de mate van controle van uw bloedsuikerspiegel gemiddelde over 3 maanden), zal volledig normaliseren. Andere geassocieerde aandoeningen, zoals hoge bloeddruk en cholesterol afwijkingen, zal ook sterk verbeteren. Kunnen voorkomen dat alle medicatie is waarschijnlijk eerder in het kader van diabetes voorkomen en voor lange termijn complicaties ontwikkeld. Helaas, velen van ons in de moderne maatschappij niet in staat zijn om gewichtsafname en lichaamsbeweging houden voor lange periodes en de uitval is hoog.

Ja, je bent met een hoog risico, zowel van het hebben van type 2 diabetes in de toekomst en van het hebben van diabetes opnieuw met uw volgende zwangerschap. De reden hiervoor is dat vrouwen bestemde type 2 diabetes krijgen middelbare leeftijd of buiten de neiging om dezelfde vrouwen die zwangerschap diabetes ontwikkelen. Daarom is de aanwezigheid van diabetes in de zwangerschap is de toekomstige risico voor type 2 diabetes. Omdat Type 2 diabetes is een aandoening van veroudering, diabetes zwangerschap neiging ernstiger en vereist meer intensieve behandeling met elke volgende zwangerschap, tenzij stappen worden genomen tussen zwangerschappen een of meer risicofactoren zoals overgewicht of gebrek aan reverse oefening.

De frequentie waarmee je moet worden gecontroleerd op diabetes hangt af van uw mate van risico, uw leeftijd, en leefstijlfactoren. Zelfs als je een sterke familiegeschiedenis van type 1 diabetes, uw risico op het ontwikkelen is het nog steeds slechts ongeveer 5% en is veel lager na de leeftijd van 35. Bovendien, type 1 diabetes presenteert meestal met duidelijke symptomen, zoals die in vraag 21 beschreven, en het is onwaarschijnlijk te missen. Aangezien er momenteel weinig dat gedaan kan worden om type 1 diabetes te voorkomen, wordt screening meestal niet uitgevoerd. Als je een sterke familiegeschiedenis van diabetes type 2, de frequentie waarmee u ook moeten worden gescreend afhankelijk van de leeftijd en lifestyle factoren. Als je jong (jonger dan 30), fysiek actief, en mager bent, dan ben je niet een hoog risico en regelmatige screening is niet nodig. Als je ouder wordt, vooral als je meer sedentair en gewichtstoename, zoals de meesten van ons doen, dan is regelmatige screening is aan te raden. Aangezien screenen op diabetes met een vasten of willekeurige bloedglucose meting snel en goedkoop, is er geen reden om het ten minste jaarlijks optreden in individuen met een hoog risico en elke 2 tot 3 jaar in die tegen lagere, maar nog steeds significante risico. In het algemeen moeten alle zwangere vrouwen worden gescreend zwangerschapsdiabetes tussen 24 en 28 weken van de zwangerschap. Sommige autoriteiten sluiten jongere (jonger dan 25 jaar) vrouwen, die anders zijn dan een laag risico, uit de behoefte aan screening.

Ja, inderdaad, je zou kunnen hebben diabetes gehad gedurende een aanzienlijke periode van tijd, maanden of zelfs jaren, en onkundig kon zijn. Het is echter onwaarschijnlijk dat u ernstige diabetes met een zeer hoge bloedsuikers voor een lange tijd had kunnen hebben zonder medische hulp te zoeken, zoals je zou hebben ervaren complicaties. Echter, mildere mate van diabetes zijn vaak zonder duidelijke symptomen, hoewel achteraf patiënten beseffen dat al niet goed wanneer ze beginnen om de voordelen van de behandeling voelen. Studies hebben aangetoond dat, gemiddeld, is type 2 diabetes aanwezig sinds enkele jaren door de tijd wordt gediagnosticeerd. Belangrijk asymptomatische diabetes wordt ontdekt en behandeld, omdat het kan leiden tot ernstige gevolgen voor de gezondheid, die onomkeerbaar kunnen zijn bij detectie. Ongeveer een op de drie mensen heeft detecteerbaar neuropathie (zenuwbeschadiging) ten tijde van diagnose, wat aangeeft dat langdurige diabetes aanwezig was. Minder vaak, oogschade (retinopathie) en / of nierbeschadiging (nefropathie) worden ontdekt op het moment van diagnose. Dit ernstige gevolgen van diabetes en zijn de belangrijkste oorzaken van blindheid en nierfalen bij volwassenen met in de Verenigde Staten, en deel van de geïndustrialiseerde wereld. Als ernstig of zelfs ernstiger dan dit, is het potentieel voor ongemerkt en onbehandelde diabetes leiden tot hartaanvallen, beroertes, hartfalen, of amputaties. Inderdaad, bijna 4 van de 10 patiënten opgenomen in het ziekenhuis met een plotselinge ernstige cardiale gebeurtenis zal worden gevonden om eerder verdacht en niet gediagnosticeerde diabetes of prediabetes hebben. Het is nu duidelijk dat prediabetes is bijna net zo ernstig een risicofactor voor dergelijke cardiale gebeurtenissen en de dood van hen als full-blown diabetes.

Ja, hypoglykemie (lage bloedsuikerspiegel) is het tegenovergestelde van de hyperglycemie (hoge bloedsuikerspiegel) dat diabetes kenmerkt. Bepaalde behandelingen voor diabetes en een aantal voorwaarden niet gerelateerd aan diabetes kan hypoglykemie veroorzaken. De meest voorkomende vorm van hypoglykemie optreedt bij overigens gezonde jonge individuen, vaker bij vrouwen dan mannen, en is vrij goedaardig, hoewel het kan worden geassocieerd met pijnlijke symptomen. Gelukkig is meestal behandelbaar door instelling van de samenstelling en de timing van maaltijden. Soms kan hypoglykemie veroorzaakt worden door ernstige aandoeningen en uw arts kunnen bepalen of u een van de klein percentage van de mensen die verder onderzoek en verwijzing naar specialist nodig zal zijn.

Het is belangrijk op te merken dat hypoglykemie kan een vroeg kenmerk van diabetes. Dit type hypoglykemie optreedt bij mensen met prediabetes (zie vraag 9) die resistent zijn tegen de werking van insuline en toch nog kunnen monteren van een krachtige afgifte van insuline uit de alvleesklier te overwinnen. In de latere stadia van absorptie van calorieën van een maaltijd kan de insuline niveaus hoog blijven de bloedsuikerspiegel zeer snel afneemt. Dit kan leiden tot een tijdelijke maar soms schrijnende periode van lage bloedsuiker die meestal optreedt ongeveer 3-5 uur na een maaltijd. Het heeft de neiging op te lossen als de prediabetes ontwikkelt tot openhartige diabetes, maar bij sommige mensen kan het nog enige jaren. Het is vaak behandelbaar door calorische aanpassing of andere middelen.

Hoewel veel mensen met diabetes gerust stellen dat zij betrouwbaar zowel hun hoge en lage bloedsuikers kan detecteren zonder werkelijke meting, hebben studies aangetoond dat deze overtuigingen zijn meestal niet nauwkeurig. Het is over het algemeen gemakkelijker om bewust te zijn van hypoglycemie (, Äúlow suikers, AU) dan hoge bloedsuikers. Dit komt omdat de veiligheidsmarge tussen de bloedsuikers in het onderste deel van het normale bereik en gevaarlijk lage bloedsuikerspiegel is vrij smal, Äîonly ongeveer 25 mg / dl, Äîand het lichaam heeft een krachtige en snelle response systeem, ontworpen om ervoor te zorgen dat een bron van energie is snel gevonden en geconsumeerd. Niettemin, vooral na lange tijd diabetes of een periode van zeer strakke glucose-instelling, de symptomen van een lage bloedsuikerspiegel worden vaak niet herkend door patiënten. Als ze worden ontdekt, worden ze waargenomen met onvoldoende tijd om preventieve maatregelen te nemen. Typische vroege symptomen van hypoglykemie zijn bron van onrust, zweterig, honger, buikpijn, hartkloppingen (dat wil zeggen, een fladderend gevoel in de borst), en headache.When bloedsuikerspiegel is erg laag, verwarring en desoriëntatie komen vaak samen met soms bizarre gedrag, maar deze functies worden in het algemeen opgemerkt door anderen dan de betrokken persoon hem-of haarzelf. Bij hyperglycemie, mensen met diabetes zijn meestal niet bewust van de aanwezigheid of de ernst van hoge suikers tot secundaire symptomen zoals frequent urineren en dorst optreden. Voor de grote meerderheid van de mensen, de enige zekere manier om een hoge bloedsuikerspiegel te detecteren is regelmatige controle van het bloedglucosegehalte te voeren.