Item gefilterd op datum: december 2012

Momenteel is het noodzakelijk dat alle patiënten met type 1 diabetes insuline door injectie of pomp. Dit komt omdat ze diep tekort aan insuline, wat essentieel is voor het leven. Geen andere therapieën kunnen insuline herstellen iemand met type 1 diabetes behalve het geven van het hormoon zelf.

Bij type 2 diabetes, kunnen de meeste patiënten worden bediend met een of meer pillen voor hun diabetes, gewoonlijk verscheidene jaren. De beschikbare soorten orale medicatie voor diabetes meestal ofwel verbeteren vermogen van het lichaam om insuline te maken, of maak de lichaamsweefsels meer gevoelig voor. Vaak zal de patiënten een combinatie van medicijnen die beide te doen. Iets meer dan een decennium geleden, maar een type pil was beschikbaar voor diabetes in de Verenigde Staten, maar nu zijn er ten minste zes verschillende klassen van pillen. Aldus, door een combinatie van deze, is het mogelijk voor mensen met diabetes af insuline blijven langer, soms vele jaren. Naast de bloedsuikerspiegel, zijn er andere factoren die voorspellen of een persoon met type 2 diabetes waarschijnlijk insulinetherapie minder nodig zullen zijn. Mensen met type 2 diabetes die niet significant zijn overgewicht hebben de neiging om insulinebehandeling vrij vroeg vereisen. Ongeveer een op de vijf mensen met type 2 diabetes eigenlijk lijkt een gedeeltelijke vorm van diabetes type 1 (de afgekorte naam van die LADA, kort voor "latente auto-immune diabetes van de volwassen"), op basis van klinische kenmerken, aanwezigheid van hebben gerelateerde aandoeningen of meting van merkers van immune aanval tegen de insuline producerende cellen van de pancreas (bekend als auto-antilichamen) in het bloed. Deze gedeeltelijke vorm van type 1 diabetes lijkt te zijn geworden gearresteerd voordat het werd zeer ernstig. Echter, mensen met LADA meestal beter reageren op insuline behandeling dan van pillen.

Ondanks de aanwezigheid van indicatoren LADA, de gebruikelijke aanpak is om een patiënt met pillen behandelen wanneer blijkt veilig is. Dit betekent dat bepaalde mensen met een hoge bloedsuikerspiegel die worden gegeven een proef van pillen dient zeer nauwlettend te worden gevolgd voor de eerste paar dagen of weken om zeker te zijn dat de bloedsuikerspiegel reageert. Ze zullen ook moeten hun eigen glucose controleren en rapporteren deze waarden aan hun arts of diabetes educator.

Er is echt geen beste of veiligste pil voor de behandeling van diabetes, omdat bepaalde pillen (meestal aangeduid met orale antidiabetica of OADs) geschikt zijn voor bepaalde patiënten, maar niet voor anderen. Daarom is het belangrijk dat de voorschrijvende arts een aantal factoren die de patiënt in aanmerking nemen alvorens aan te bevelen een bepaald OAD of combinatie van OADs. Tabel 4 toont de momenteel beschikbare vormen van OAD en de belangrijkste voordelen en nadelen van elk. Hoewel de behandeling individueel worden geselecteerd voor elke patiënt, kan een aantal algemene uitspraken worden gedaan. De nieuwere OADs sitagliptine en saxagliptine, die behoren tot een klasse van OADs bekend als DPP-IV remmers lijken bijzonder veilig, omdat sitagliptine geen interactie met andere geneesmiddelen (hoewel saxagliptine verandert plasmaspiegels van sommige medicijnen en moet ofwel niet gebruikt of met voorzichtigheid gebruikt worden bij het nemen van deze) en lijken geen ernstige bijwerkingen hebben. Hoewel enkele patiënten ernstige allergische reacties met sitagliptine hebben ervaren, is dit een zeer kleine minderheid van de vele patiënten die de drug heeft genomen. Welke OAD kan worden beschouwd als de beste (in de zin van meest effectieve) vrij discutabel omdat verschillende soorten OAD vergelijkbare effectiviteit en dit afhankelijk van de timing van het gebruik ervan in de loop van de diabetes. Men moet ook bedenken dat sommige OADs neiging te mislukken na een bepaalde gebruikstijd, anderen hebben minder de neiging om dit te doen. Bovendien hebben sommige OADs, zoals pioglitazon, hebben andere voordelen naast hun invloed op de bloedsuikerspiegel, zoals een optimale cholesterolgehalte en verlagen van de bloeddruk en misschien zelfs verlagen van de snelheid van hartaanvallen. Samengevat, dit alles betekent dat er niet een enkel middel voor patiënten met diabetes, maar dat er een of meer OADs die veilig en effectief zijn voor hem of haar voor elke patiënt.

Gelieve specifiek te zijn! Het hangt ervan af. Voedingsbehoeften zijn gebaseerd op een aantal verschillende factoren. Gewicht en bestaande aandoeningen zoals hoge cholesterol en hoge bloeddruk zijn belangrijk bij het bepalen van een geschikte maaltijd plan. De meeste mensen met type 2 diabetes moeten al deze aandoeningen te behandelen.

Suikers en zetmeel zijn primair verantwoordelijk voor een hoge bloedsuikerspiegel na een maaltijd. Deze omvatten fruit, sap, melk, frisdrank, toetjes, bonen, erwten, brood, pasta, rijst, aardappelen en maïs. Een matige beperking van deze vormen van koolhydraten helpt controle na de maaltijd de bloedsuikerspiegel. Het beperken van deze voedingsmiddelen te veel kan ook schadelijk zijn, dus is het belangrijk om professionele begeleiding te zoeken bij het kiezen van een geschikte hoeveelheid koolhydraten. Het vermijden van gebakken voedsel en vet vlees (gehakt, worst, spek, worst, hotdogs) en het kiezen van gezondere koken oliën, zoals koolzaadolie en olijfolie in plaats van de verkorting, reuzel en boter, zal helpen de controle van uw cholesterolgehalte en kunnen helpen met gewicht verlies.

Als hoge bloeddruk is een punt van zorg, dan zoutbeperking en gewichtsverlies kunnen nuttig zijn. Het wegwerken van ingeblikte en Jarred items (tenzij ze laag natrium) en het verminderen van toegevoegd zout kan helpen verlagen van uw bloeddruk. Het gebruik van vers of bevroren voedsel is een veel betere keuze als het verminderen van uw inname van natrium.

Bij een poging gewichtsverlies, kleinere porties van hoge calorie dichtheid voedingsmiddelen zoals vleeswaren, vetten en geraffineerde suikers zijn belangrijk. Toenemende delen van lage calorie voedsel zoals groenten kan je een vol en dus minder kans te knabbelen op voedsel dat niet zo gezond voelen. Zoals met een gewichtsverlies programma is het raadzaam dat u uw arts te raadplegen voordat u begint met sporten.

Een ideale maaltijd voor iemand met typische type 2 diabetes die gewend is aan het nuttigen van ongeveer 2000 calorieën per dag en die geïnteresseerd is in gewichtsverlies bestaat uit:

Vezels> 10 g / maaltijd
Natrium <650 mg
Koolhydraten ~ 45 g / maaltijd
Vet <20 g / maaltijd
Verzadigd vet <5 g / maaltijd
Cholesterol <60 mg
Eiwit 35 g / maaltijd
(28 g = 1 oz)

Volgen van deze richtlijnen moeten de aanbevolen 1-pond-per-week gewichtsverlies te produceren. Let er echter op, dat alle veranderingen in het dieet met betrekking tot uw specifieke gezondheidstoestand moet worden beoordeeld door uw zorgverlener. Degenen die nierproblemen hebben gevorderd kan nodig zijn om delen van eiwitten te verlagen.

Om te bepalen of u voldoet aan deze aanbevelingen moet je kijken naar de voedsel-label. Al deze informatie kan er worden gevonden.

Dieet en beweging zijn in feite de meest effectieve behandeling van de meeste vormen van type 2 diabetes , maar niet primaire maatregelen voor behandeling van type 1 diabetes . Bij type 1 diabetes , diepgaand tekort aan insuline noodzakelijk dat insuline behandeling is de belangrijkste vorm van behandeling . Toch kunnen besteden aan voeding en lichaamsbeweging voordelen in diabetes controle en de algemene gezondheid te bieden bij patiënten met type 1 diabetes en moet worden opgenomen in de uitgebreide behandeling plan.

In het geval van type 2 diabetes , de reden dat dieet en lichaamsbeweging zijn zo effectief is vanwege gebrek aan lichaamsbeweging en gewichtstoename zijn de belangrijkste oorzaken van de ziekte en de omkering van deze problemen kunnen wezen omgekeerde probleem van de ontwikkeling van diabetes . Figuur 3 ( Vraag 11 ) toont de toenemende kans op het ontwikkelen van diabetes met toenemend gewicht en wordt dit besproken in vraag 11 . Echter , als men afvalt men in staat om omlaag de helling van diabetes reizen grotendeels . Vermindering van het gewicht kan verminderen of zelfs elimineren de noodzaak voor medicatie bij veel patiënten , zelfs degenen die op insuline-injecties zijn geweest voor meerdere jaren. Het meest opvallende voorbeeld is bariatrische chirurgie, die is getoond om diabetes te keren en wel enkele jaren effectief zolang gewichtsvermindering wordt gehandhaafd . Dit wordt verder besproken in vraag 5 .

Oefening werkt door het lichaam gevoeliger voor de werkingen van insuline en door gebruik van opgeslagen energie in de spieren te oefenen . De spieren vervang deze energie door het in glucose en andere energiebronnen uit de bloedbaan . Terwijl dit proces kunnen optreden enigszins zonder insuline en bij gebrek aan lichaamsbeweging , komt veel efficiënter wanneer de spieren worden geconditioneerd door regelmatige lichaamsbeweging en normale niveaus van insuline aanwezig zijn . Daarnaast oefening helpt om herhaling van gewichtstoename na geslaagde pogingen tot vermindering via de voeding voorkomen . Echter , heeft de diabetes langer aanwezig , de minder effectieve dieet en lichaamsbeweging zijn waarschijnlijk als behandeling , hoewel ze vrijwel altijd gunstig enigszins . Helaas , zoals we allemaal weten , zijn er vele factoren werken tegen ons vermogen om te slagen in het beheer van diabetes met een dieet en lichaamsbeweging in de moderne samenleving . Langdurige succes met dieet en lichaamsbeweging alleen is dus eerder uitzondering dan regel .

Een goede verzorging en bescherming van de voeten zijn uitermate belangrijk voor mensen met diabetes . Dit komt door het feit dat de voeten vaak beïnvloed door diabetische zenuwbeschadiging met als resultaat verlies van protectieve sensibiliteit . Beschermende sensatie is de perceptie van de potentiële schade , zoals het bewustzijn van scherp , ruw , of een erg warme of koude voorwerpen of wrijving , zoals schuren tegen de binnenkant van de schoenen . Wanneer deze wordt verminderd , is het mogelijk voor de diabetespatiënt om wonden , schaafwonden , brandwonden of bevriezing waarvan hij of zij bewust kan houden . Andere soorten verwondingen zoals beten en blaren kunnen op dezelfde manier optreden onopgemerkt . Zelfs breuken om de beenderen van de voet kan pijnloos optreden bij meer ernstige vormen van diabetische zenuwschade aanwezig zijn. De meest ernstige gevolg van onopgemerkte letsel is infectie. Omdat de bloedtoevoer in de voet kan ook worden verminderd , kan de genezing en immuunrespons tegen zowel de schade en de infectie worden aangetast , waardoor een chronisch geïnfecteerde wond resultaten . De meest gevaarlijke gevolgen van chronisch geïnfecteerde wonden zijn verspreid infectiegevaar voor de diepere weefsels , waaronder bot , en de toegang van besmettelijke organismen in het bloed , wat kan leiden tot bloedvergiftiging ( sepsis ) en verspreid door de bloedstroom van infectie andere lichaamsweefsels . Beide gevolgen kunnen leiden tot ernstige ziekte of zelfs de dood . Lokale infectie van de botten van de voet kan amputatie worden omdat infectie in het bot ( genaamd " osteomyelitis " ) is zeer moeilijk te behandelen . Zelfs krachtige moderne antibiotica intraveneus toegediend gedurende een aantal weken kan niet volledig uit te roeien infectie in het bot wanneer de bloedtoevoer is slecht.

Diabetische zenuwbeschadiging in de voeten kan leiden tot verstoring van de mechanica van de voet , zodat de druk kan voordoen op benige gebieden niet bedoeld om deze te dragen . Dit kan ongebruikelijke uitsteeksels van de botten van de voeten op alle van de oppervlakken ervan die meer kans op letsel dan normaal veroorzaken . Likdoorns, eeltplekken , barsten , scheuren en zweren van de voeten al optreden bij mensen met diabetes in afwezigheid van specifieke schade , maar als gevolg van abnormale drukverdeling veroorzaakt door zenuwbeschadiging .

Om al deze redenen is het zeer belangrijk om de voeten te beschermen door het dragen van geschikt schoeisel , niet op blote voeten gaan , met aandacht voor het milieu ( dat wil zeggen , het verwijderen of afdekken van uitstekende meubilair benen etc. en schurende harde vloeren ) , het uitvoeren van dagelijkse inspectie van de voeten, voet hygiëne, nagelverzorging , en snelle reiniging en dressing van kleine verwondingen .

Je kan heel goed gelijk hebben. Studies hebben aangetoond dat het geheugen en andere hogere hersenfuncties , kan negatief worden beïnvloed door diabetes . Dit betreft zowel type 1 en type 2 diabetes en voor zowel volwassenen als kinderen . Een groot deel van dit effect is gerelateerd aan controle van de bloedsuiker . Kinderen met herhaalde episodes van lage bloedsuiker is aangetoond dat arme lange-termijn geheugen prestaties. Echter, zowel hoge als lage bloedsuikerspiegel geassocieerd met een slechte geheugenprestaties . Dit beïnvloedt terugroepen van dingen eerder onthouden en memoriseren van nieuwe informatie . Het effect van een lage bloedsuiker op het geheugen lijkt hetzelfde te zijn of een persoon zich bewust is van de bloedsuikerspiegel of niet van bewust. Bij problemen met het geheugen worden geassocieerd met hoge bloedsuikers , het goede nieuws is dat ze vaak omkeerbaar met een verbeterde controle van de diabetes , zelfs bij oudere mensen. Daarom, als u het gevoel dat uw geheugen is verslechterd , zou een eerste stap zijn om ervoor te zorgen dat uw diabetes onder de best mogelijke controle , zonder onnodig hoge of te lage bloedsuikerspiegel .

Naast het controleren van bloedsuikers , is het belangrijk om te onthouden dat diabetes is een chronische aandoening en dat ouder worden we samen met onze diabetes. Memory-functie heeft de neiging te dalen met de leeftijd , zelfs bij mensen zonder diabetes . Ook is het mogelijk dat sommige van de medicijnen die u gebruikt geheugen kan beïnvloeden , onafhankelijk van enige invloed op uw bloedsuiker . Dit geldt met name voor medicijnen die slaperigheid kunnen veroorzaken ( en dus onoplettendheid om informatie die u nodig heeft om te onthouden ) of lage bloeddruk . Medicijnen gegeven om de pijn van de neuropathie te behandelen zijn het meest geneigd om slaperigheid veroorzaken . Tot slot zijn mensen met diabetes lopen een aanzienlijk hoger risico op ziekten van de bloedvaten , waaronder die in de hersenen ( zie vraag 35 ) , en zijn een hoger risico op hersenletsel . Dergelijke schade kan niet worden opgemerkt als een ernstige gebeurtenis , maar als een reeks kleinere niet-waargenomen gebeurtenissen die uiteindelijk leiden tot een verminderde werking van de hersenen , waaronder geheugenstoornis .

Zo ja, hoe en wat kan ik eraan doen? Diabetes kan een diepgaand effect op iemands seksuele drift hebben , functioneren en tevredenheid. Dit is vooral duidelijk bij mannen , maar er zijn aanwijzingen dat sommige vrouwen met diabetes ook nadelige gevolgen voor hun seksuele reacties kunnen ervaren . De reden voor de significante effecten op de mannelijke seksuele functie voortvloeit uit de complexiteit van de erectie mechanisme . Dit vereist bevredigende zenuw , bloedvat , en hormonale functie moeten worden bereikt en gehandhaafd. Diabetische zenuwschade ( zie vraag 32 ) kan worden van twee belangrijke soorten . Een vorm is schade aan het systeem dat bewuste beweging en gevoel biedt en andere schade aan het systeem dat onbewuste of automatische reacties , zoals darm contractie en hartslag dient. De erectiele mechanisme wordt bediend door de laatste, terwijl het gevoel van plezier in de seksuele prestaties wordt bediend door de eerste. Aangezien de zenuwen naar het genitale gebied relatief lang , ze zijn gevoelig voor de in vraag 32 beschreven beschadiging . Normale erectiele functie mede afhankelijk van een gezonde bloedtoevoer naar de penis , zoals erectie houdt stuwing van het orgaan met bloed . Als de bloedtoevoer is aangetast , zal de kwaliteit van de erectie slecht . Zoals besproken in vraag 35 wordt vaatschade vaak geassocieerd met diabetes en vaak invloed op de gezondheid van de bloedvaten die de genitaliën . Tenslotte normale niveaus van het mannelijke hormoon testosteron nodig zijn niet alleen voor seksuele interesse ( libido ) , maar ook voor de perceptie van aangename sensaties van seksuele opwinding . Lage testosteronspiegel , al vaak op middelbare leeftijd en oudere mannen , zijn zelfs vaker voor bij mannen met diabetes . Inderdaad, er is suggestief bewijs dat een laag testosteron niveau kan zorgen voor een verergering van diabetes , waardoor een vicieuze cirkel die verder deprimeert hormoonspiegels. In het licht van de drie stakingen van diabetische zenuwschade , vasculaire schade , en verminderde niveaus van mannelijk hormoon , is het niet verwonderlijk dat een slechte seksuele prestaties en verminderde tevredenheid zijn vaak voor te komen bij mensen met diabetes . Inderdaad , meer dan de helft van alle mensen met type 2 diabetes looptijd van vijf of meer jaar klagen van een of meer symptomen van seksuele disfunctie . Soms wordt dit verergerd door medicatie vaak gebruikt door mensen met diabetes , zoals bepaalde bloeddrukverlagende medicijnen .

Er zijn verschillende redenen waarom het risico van vaatziekten , zoals een hartaanval , beroerte , en ziekten van de vaten in de ledematen ( perifere vasculaire ziekte ) , is verhoogd bij beide typen diabetes . De gewichtstoename en gebrek aan beweging voor bij mensen met type 2 diabetes leiden tot andere aandoeningen zoals abnormale cholesterol en hoge bloeddruk , die krachtige oorzaken van vasculaire ziekte . Als al deze risicofactoren zijn niet effectief behandeld , de kans op vasculaire ziekte blijft hoog . Hoge bloedsuikerspiegel gedurende maanden en jaren leidt tot een chemische reactie van de suiker in de bloedvaten , structureel te beschadigen . Misschien wel het allerbelangrijkste , we weten nu dat diabetes en obesitas kan worden omschreven als irriterend voor de lichaamsweefsels , wat betekent dat het lichaam wordt algemeen inflamed.We weten dat dit zo is omdat we een hoog niveau van verbindingen die ontsteking geven in het bloed kan meten veel mensen met diabetes . Het blijkt dat deze ontsteking bij tijd gehandhaafd blijft , strekt de bekleding van de bloedvaten , waarbij ontstekingscellen trekt uit de bloedbaan . Cholesterol neemt ook een ontstoken vorm , komt de bekleding van de bloedvaten en trekt nog ontstekingscellen uit het bloed , het stadium voor ernstige schade .

Andere bijdragen aan vaatziekte omvatten het feit dat een hoge bloeddruk het gevolg van nefropathie , die verder schade bloedvaten. Deze verdere schade de nieren en de bloeddruk stijgt nog verder , het opzetten van een vicieuze cirkel . Zelfs korte perioden van hoge glucose , zoals kan optreden na de maaltijd bij mensen met diabetes en prediabetes zelfs kan problemen veroorzaken met de functie van de bloedvaten , waardoor ze plakkerig , ontstoken en minder kunnen ontspannen . Of deze herhaalde periodes korter van een hoge bloedsuikerspiegel te combineren in de tijd te veroorzaken permanente vasculaire schade is niet bekend . Het is echter bekend dat het risico van vasculaire ziekte al hoog bij mensen met prediabetes .

Diabetische nefropathie is de term die gebruikt wordt om nierschade die optreedt bij diabetes , meestal van langdurige beschrijven . De schade aan de nieren bij diabetes kan het gevolg zijn van de hoge bloedsuikerspiegel zelf , wat leidt tot een uitbreiding van bepaalde stoffen in het filtermechanisme van de nier . Schade Deze uitbreiding van de delicate cellen die verantwoordelijk zijn voor het filteren van afvalstoffen door de nier. Uiteindelijk zijn er abnormale druk en veranderingen in de belangrijkste elektrische balans op dit complexe structuur . Deze veranderingen leiden tot lekkage van eiwitten die meestal wordt gehouden, of geabsorbeerd door de nieren . De bloeddruk kan stijgen als gevolg van overbelasting van vocht en vernauwing van de kleine bloedvaten . De stijging van de bloeddruk verder letsels de nier indien niet behandeld . Als er overmatige lekkage van eiwitten , het lichaam proteïne gebrekkig, wat kan leiden tot gegeneraliseerde wallen en zwelling . Uiteindelijk kan de nieren niet en hun functies moeten worden vervangen door de processen van zowel hemodialyse ( bloed filtreren en verwijderen van afval door middel van een machine ) of peritoneale dialyse ( een eenvoudiger proces waarbij afval wordt omgezet in vloeistof ingebracht in de buikholte ) , of een niertransplantatie vereist .

Hoewel volledig nierfalen is niet een gemeenschappelijke uitkomst bij diabetes in percentage , diabetes is de meest voorkomende oorzaak van nierfalen bij volwassenen met en komt voor in meer dan 25.000 mensen per jaar in de Verenigde Staten . Nierfalen is zeer storend voor het leven van de lijder en is erg duur om te behandelen. De neiging om diabetische nierschade te krijgen heeft een erfelijke component , zodat als een naast familielid met diabetes last van , een individu heeft meer kans om het te ervaren . Het kan echter worden vertraagd of zelfs verhinderd . Goede beheersing van bloedsuiker en bloeddruk , alsmede het gebruik van bepaalde geneesmiddelen bekend als ACE - remmers of ARBs , is aangetoond dat duidelijk langzame progressie van diabetische nierschade . Bovendien kan zeer vroeg worden gedetecteerd door gevoelige tests gemeenschappelijk gebruik .

Diabetische retinopathie is schade aan het oog die het gevolg is van chronisch onbehandelde of onvoldoende behandelde hoge bloedsuikerspiegel. In de meer geavanceerde vorm , kan dit leiden tot ernstig gezichtsverlies of blindheid indien onbehandeld, en dit kan plotseling optreden zonder waarschuwing . Het is de belangrijkste oorzaak van blindheid bij de werkende leeftijd volwassenen in de Verenigde Staten en meer dan 20.000 mensen blind geworden als gevolg van diabetes elk jaar . Om dit te voorkomen , moeten alle mensen met diabetes regelmatig worden gescreend met een oogonderzoek of foto van de binnenkant van het oog ( netvlies ) . Omdat het vaak niet nauwkeurig lokaliseren bij Type 2 diabetes daadwerkelijk ontwikkelt, zoals het stil en onbekende maanden of zelfs jaren kan zijn , mensen met type 2 diabetes worden onderzocht retinopathie bij de diagnose , terwijl die met type 1 diabetes moeten tussen de 3 en 5 jaar worden onderzocht nadat de diagnose is gesteld . De frequentie waarmee follow - up bezoeken wordt aanbevolen zal afhangen van de bevindingen en de maatregelen om deze aan te pakken maatregelen . Bijvoorbeeld , als er geen retinopathie wordt gedetecteerd , follow- up onderzoek in 2 jaar kan worden aanbevolen , terwijl in het geval van ernstige bevindingen die de actieve behandeling , follow - up in 3 maanden of minder kan worden verlangd .

Hoewel het is duidelijk aangetoond dat de progressie van diabetische retinopathie is gerelateerd aan de controle van de bloedsuiker , zijn er verschillende andere factoren . Er is een erfelijke aanleg , zodat als een naast familielid met diabetes ontwikkeld retinopathie , heb je meer kans om dat te doen . U dient uw oogarts op de hoogte , die bijzonder waakzaam zal zijn . Controle van de bloeddruk is aangetoond vertraging verslechtering van retinopathie en controle van cholesterol afwijkingen speelt ook een rol bij het voorkomen van progressie . Stoppen met roken kan de progressie van diabetische retinopathie te vertragen. Daarom , al deze factoren moeten zorgvuldig worden gericht aan retinopathie succes te voorkomen . Tenslotte is het belangrijk te weten dat retinopathie is niet de enige vorm van oogletsel die kunnen optreden bij diabetes . Andere aandoeningen , met inbegrip van glaucoom (verhoogde druk in het oog) en cataract ( ondoorzichtigheid van de lens van het oog ) , komen vaker voor bij diabetes. Daarom is een uitgebreide specialist oogonderzoek periodiek nodig is en alleen netvlies foto's zijn niet voldoende.