De idee achter deze validiteit is dat als mijn metingen het construct op de goede manier meten, die metingen moeten samenhangen met een bepaald gedrag dat het construct moet voorspellen.
de gedachte hier achter is dat een meting alleen constructvalide kan zijn als zij het construct in zijn volle breedte dekt (alle relevante onderdelen vangt).
houdt zich bezig met de vraag of we onze constructen wel goed gemeten hebben.
o Een eerste criterium waarmee we dat beoordelen is betrouwbaarheid. Daarmee stellen we expliciet dat als we niet nauwkeurig gemeten hebben, we vinden dat we het construct niet goed gemeten hebben. Betrouwbaarheid is echter geen voldoende voorwaarde voor constructvaliditeit, maar wel een noodzakelijke voorwaarde.
o Het tweede criterium is de zogenaamde validiteit van de operationalisatie.
Deze verwijst naar de vraag of we wel meten wat we beogen te meten. De valt constructvaliditeit dus uiteen in twee delen: betrouwbaarheid en validiteit van de operationalisatie.
heeft zoals gezegd betrekking op de vraag of er precies, nauwkeurig gemeten is. Een construct dat onbetrouwbaar is gemeten, is niet constructvalide gemeten. Betrouwbaarheid is dus een onderdeel van de constructvaliditeit. Als je vaak genoeg meet kom je misschien wel op de juiste waarde, en dus wordt het construct zuiver gemeten, maar de metingen fluctueren. Zo’n fluctuatie noemen we onbetrouwbaarheid. Validiteit wordt in een schema behandeld, iedere stap dient op de vorige te volgen. Bij iedere volgende stap hebben we meer zeggingskracht van onze resultaten. Bij elke stap vragen we ons af of een bepaald type validiteit aanwezig is. De typen validiteit van elk van de vier stappen zijn: constructvaliditeit, statistische conclusie-validiteit, interne validiteit en externe validiteit.
Stel dat we een construct hebben d.w.z. een abstracte term waarmee naar een kenmerk of trek van personen wordt verwezen. Deze zijn niet uiterlijk waarneembaar en moeten via een bepaalde speciaal ontwikkelde methode uit andere wel waarneembare kenmerken afgeleid worden. Omdat dergelijke constructen niet direct waarneembaar zijn, maar wel verondersteld worden, worden zij ook wel hypothetisch construct genoemd. Als het niet lukt om een concept zuiver te meten, is er een probleem met de constructvaliditeit. Meestal als in een onderzoek wordt gesproken over ‘de validiteit van de metingen’, wordt dit aspect van de constructvaliditeit bedoeld. Echter, naast de vraag of de manier waarop ik het construct probeer te meten ook precies de juiste aspecten van het construct vangt, is het voor de constructvaliditeit ook van belang of er betrouwbaar gemeten is.
zijn kernbegrippen als het gaat om de kwaliteit van de resultaten in ieder onderzoek. Bij validiteit gaat het kort gezegd om de vraag of ik gemeten heb wat ik beoogde te meten. Bij betrouwbaarheid gaat het, weer kort door de bocht geformuleerd, om de vraag of ik dat ook nauwkeurig heb gemeten.
