Rorty verwerpt de correspondentietheorie van de waarheid (waarheid stemt overeen met werkelijkheid). We kunnen volgens Rorty een uitspraak niet rechtstreeks met de werkelijkheid vergelijken, alleen vergelijken met andere concurrerende uitspraken. Waarheid is niet een eigenschap van de werkelijkheid, maar van onze taal.

Rorty zoekt aldus geen neutrale waarheidscriteria die geldig zijn voor elk taalspel. Hij stapt van Truth naar truth, van een hogere waarheid naar een waarheid als instrument.

Hij zegt hierover: “descriptions do not represent objects but they are tools to achieve relative goals”

Verder is Rorty van mening dat filosofie en wetenschap een instrumentele functie moeten hebben. Praktisch gezien komt dit neer op het beschouwen van de werkelijkheid niet in termen van een onafhankelijke realiteit maar in termen van beschouwing van je medemens.

Als laatste hanteert Rorty het concept Wijsheid. Rorty ziet wijsheid als het vinden van een balans tussen persoonlijke dingen en de buitenwereld.

Enige dissonantie in deze dient opgelost te worden door het aanpassen van jouw vocabulair zodat er wel een juiste samenwerking gevonden kan worden.

Volgens Kant kan reliable knowledge worden verkregen door het bekijken van de wereld als een individuele werkelijkheid.

Als de reliable knowledge alleen kan worden verkregen door de wereld te zien als een individuele werkelijkheid, hoe is het dan mogelijk om wetenschap te beoefenen? Bij wetenschap gaat het namelijk om algemene wetten die in deze visie niet als algemeen kunnen worden bestempeld omdat ze voortkomen uit een individuele werkelijkheid.

Kant biedt de volgende oplossing:

1) Categorieën zijn innate

Alle mensen gebruiken dezelfde instrumenten om de wereld te structureren; als dezelfde instrumenten dezelfde uitkomsten geven kan dus gesproken worden van een algemene uitkomst.

2) Er bestaat een onafhankelijke wereld (de noumenal world)

Alhoewel de mens uit moet gaan van de individuele werkelijkheid bestaat er een onafhankelijke wereld. Deze wereld zal voor grote gedeeltes voor ieder mens overeenkomen, dus ook in hun individuele werkelijkheid.

Kant kan gekenmerkt worden door de introductie van zijn Universele Categorieën waarmee hij een brug slaat tussen het rationalisme (innate ideas) en het empiricisme (zintuiglijke waarneming van de wereld).