Een infectie van een bot of gewricht kan hematogeen of traumatisch zijn. Kinderen hebben vaak een hematogene, bacteriën komen in het bloed mee. Hematogene infectie bij volwassenen is vaak bij een implantaat. Traumatische infectie kan het gevolg zijn van een ongeluk, maar vaak voorkomend is infectie na een operatie.
Meestal zijn gram-positieve bacteriën de oorzaak, daarna gram-negatieven. Tuberculose nestelt naast de longen graag in de wervelkolom. Mycotische micro-organismen zijn zelden veroorzakers, komt alleen voor bij mensen met immuundepressie.
Door de slechte vascularisatie van corticaal bot en gewrichten kunnen infecties daar niet worden opgeruimd, en blijft deze.
Factoren die een infectie beïnvloeden:
- algemene lichamelijke conditie
- verminderde afweer
- contaminatie voorkomen
- aanwezigheid van implantaten
- vascularisatie: gewrichten, corticaal bot en intervertebraal disci zijn heel slecht doorbloed, hierdoor is er geen afweer
- stijfheid van botten: geen zwelling in bot mogelijk, daardoor drukverhoging en worden bloedvaten dichtgedrukt. Dit geeft weer een slechtere vascularisatie
- bewegelijkheid bij een fractuur
- foreign bodies
Bij orthopedische chirurgie aan botten is hygiëne erg belangrijk. Verder is debridement, het verwijderen van necrotisch/geïnfecteerd weefsel, en goede fixatie van implantaten en fracturen belangrijk. Patiënten krijgen ook nog profylactische antibiotica (liefst lokaal, geïnjecteerd of in ketting geïmplanteerd).
Behandeling van een botinfectie bestaat uit eerste instantie uit antibiotica (lokaal en systemisch), 6 weken en 12 weken bij een implantaat. Mogelijk moet er geopereerd worden om necrotisch materiaal te verwijderen. Necrotisch botweefsel is gevaarlijk (perfecte plek voor infectie), het lichaam kan het zelf slecht oplossen en probeert het daarom letterlijk het lichaam uit te werken (fistel). Soms moet het implantaat verwijderd worden en in de ergste gevallen moet er geamputeerd worden.
