Een kankercel te doden, moet verstoring van het vermogen om te groeien en te verdelen en vormen meer kankercellen. Een vorm van energie genaamd ioniserende straling zorgt voor een hoog genoeg energie om de elektronen te kloppen in de moleculen van levende cellen uit hun normale banen. Dit creëert voldoende energie naar andere nabijgelegen elektronen, dat op zijn beurt het desoxyribonucleïnezuur (DNA) van de cel verstoren. Straling kan onderbrekingen veroorzaken in DNA strengen, waardoor celbeschadiging en uiteindelijk celdood. Zowel de X-stralen en gammastralen zijn vormen van ioniserende straling.

Radiotherapie maakt gebruik van X-stralen, een door de mens gemaakte vorm van ioniserende straling, door te dringen door het weefsel in een tumor. Een lineaire versneller is een machine die dergelijke straling produceert. De lineaire versneller levert uitwendige straling (ook bekend als conventionele straling) (Figuur 17).

Zowel normale cellen en kankercellen kan straling cellulaire schade aan een variabele mate herstellen. Door de stralingsdosis te verdelen in kleine dagelijkse doses genoemd fracties worden normale cellen relatief gespaard omdat zij beter in staat om DNA schade te herstellen. Kankercellen echter niet de mogelijkheid om DNA-schade volledig te herstellen, en de loop van enkele dagen behandeling, de kankercellen sterven. De hoeveelheid stralingsenergie geabsorbeerd door het lichaam wordt gemeten in Gray. De hoeveelheid straling in kankertherapie wordt gewoonlijk verdeeld in honderdsten van een Gray, genaamd centigray, afgekort cGy. Een oudere term soms in stralingsmeting is het rad, gelijk aan 1 cGy is.

Niet alle hersentumoren behandeld met radiotherapie en verschillende soorten hersentumoren vereisen verschillende straling doelvolume (het volume van hersenweefsel te behandelen). Bijvoorbeeld, verschillende kleine tumoren door de hersenen, die vaak voorkomen in metastatische longkanker, worden gewoonlijk behandeld met hele hersenen bestralingstherapie. Deze therapie wordt ook gebruikt voor primaire hersentumoren die meerdere tumoren aanwezig tegelijkertijd de primaire centrale zenuwstelsel (CZS) lymfoom hebben. De meeste primaire hersentumoren, die optreden als een afwijking op een MRI-scan (magnetic resonance imaging), behandeld met radiotherapie gericht op de tumor en een marge van 2 of 3 centimeter eromheen. Deze benadering van de behandeling wordt lokaal of gedeeltelijke hersenen bestralingstherapie. Soms is het centrale gedeelte van de tumor behandeld met een hoge dosis gefractioneerde straling genoemd boost.

Tumoren variëren in hun stralingsgevoeligheid, waardoor sommige gemakkelijk te bedienen met de standaard doses radiotherapie en sommige krimpen weinig of helemaal Na chirurgische resectie, zullen sommige soorten tumoren beginnen te groeien terug als elke microscopische tumor achterblijft. Voor deze tumoren kan straling worden gebruikt om te voorkomen deze microscopische ziekte opnieuw optreedt in het gebied rond de tumor weggesneden. Andere tumoren niet volledig worden verwijderd door hun locatie, en straling het primaire wijze van behandeling.

Andere soorten van radiotherapie onder stereotactische bestraling en stereotactische radiochirurgie (SRS). Deze benaderingen gericht stralingsenergie op een klein gebied van de tumor (meestal minder dan 3-4 cm in diameter). Deze therapieën niet betrokken zijn bij een operatie, maar ze hebben "chirurgische precisie."

Een soort van stereotactische radiochirurgie heet Gamma Knife. Gamma Knife bestraling gebruikt een speciale stralingseenheid die is ontworpen om straling afgeven van meerdere kobaltbronnen. Gamma Knife wordt meestal gebruikt om kleine gemetastaseerde tumoren te behandelen. Het kan ook worden gebruikt om andere kleine goedaardige tumoren zoals akoestische neuroma, meningiomen en hypofysaire tumoren. Stereotactische radiochirurgie wordt geleverd met een enkele grote dosis, 15 tot 30 Gy (10 maal de gebruikelijke dagdosis voor gefractioneerde radiotherapie). Zowel Gamma Mes en andere soorten stereotactische radiochirurgie enige vorm van frame of bevestiging aan de patiënt nauwkeurig in positie te houden tijdens de behandeling.

Andere soorten stereotactische radiotherapie gebruikt ook zeer gelokaliseerde straling en doses worden verdeeld in gedeelten over een paar dagen. In dit geval, het frame of bevestiging gebruikt houdt nog steeds de patiënt in een exacte locatie, maar kan worden verwijderd tussen de behandelingen.

Brachytherapie levert bestraling van de binnenkant van de tumor de omgeving. De straling kan worden geleverd op verschillende manieren. Soms radioactieve pellets of zaden worden geïmplanteerd. Soms verwijderbare stralingsbronnen worden gebruikt. Soms radioactieve vloeistof wordt ingebracht in de tumor holte of in een ballonkatheter die operatief ingebracht in de tumor. Radioactieve isotopen zijn ook verbonden met monoklonale antilichamen tegen de tumorcellen in een poging om stralingstherapie directe bijzonder om reserve normale cellen.

Wat kunt u verwachten tijdens de Straling

Therapie Patiënten die radiotherapie zal ontvangen als onderdeel van hun behandeling voor een primaire of metastatische hersentumor ontmoeting met een radiotherapeut, een arts die is gespecialiseerd in de behandeling van tumoren met bestraling. Hoewel een radiotherapeut kan bezoeken met je na de operatie terwijl je nog in het ziekenhuis, is het meest stralingstherapie uitgevoerd op een poliklinische basis.

Nadat u de mogelijke voordelen en risico's van radiotherapie, de radiotherapeut bespreekt de gedetailleerde behandeling plan, en de patiënt ondertekent een informed consent. Dit verklaart mogelijke risico's en complicaties van de behandeling.

MRI of computertomografie (CT) scans van de patiënt wordt door de stralingsoncoloog het doelvolume (het gebied dat wordt bestraald) bepalen. Soms extra microscopische tumorcellen groeien aan de rand van de tumor zichtbaar op hersenscans. De stralingsoncoloog houdt hier rekening mee door opname van een marge van 1 tot 3 cm rond de tumor in het doelvolume.

De stralingsoncoloog merkt ook kwetsbare gebieden die geen volledige doses straling, zoals de ogen of de hersenstam moet ontvangen. De stralingsoncoloog en straling fysicus bepalen doses straling die de patiënt ontvangt. Zij berekenen de totale hoeveelheid straling aan de tumor en het bedrag dat wordt verdeeld over de resterende delen van de hersenen. Bij conventionele stralingstherapie, gebieden grenzend aan de tumor een percentage van de totale dosis (kleurenfotografie plaat 6). Met andere vormen van stralingstherapie, zoals radiosurgery, de gebieden grenzend aan de tumor geen straling ontvangen. Om ervoor te zorgen dat de patiënt de dosis in exact dezelfde configuratie dag na dag, de straling technici een aangepaste "masker" dat de patiënt stevig op zijn plaats houdt. Dit is vaak een schimmel of een netto-achtig apparaat waarmee de patiënt om normaal te ademen, maar nog steeds houdt het hoofd op zijn plaats tijdens de behandeling.

Met de patiënt in positie kan röntgenstralen worden genomen om een simulatie van het exacte doelvolume verschaffen. Wanneer de radiotherapeut is tevreden met de planning van de behandeling, begint de eigenlijke behandeling. De behandelingssessie eenmaal planning is voltooid, typisch korte, vaak duurt ongeveer 15 minuten.

Tijdens de behandeling, de lineaire versneller, een bron van stralingstherapie, roteert rond de patiënt zeer nauwkeurig. Verschillende hoeken worden gebruikt, van de zijkanten van het hoofd of van voor naar achter, concentreren kruisende stralen van straling op de tumor. De behandeling kan worden gewijzigd tijdens de bestraling als een kleiner deel van de tumor een zal ontvangen "boost." Dit kan meer CT-of MRI-planning en een tweede planning sessie nodig.

Typisch, de radiotherapeut ziet de patiënt ten minste eenmaal per week tijdens de behandeling. De radiotherapeut kan de behandeling aanraden met steroïden als de patiënt symptomen van zwelling rond de tumor tijdens de bestraling, zoals hoofdpijn of een gevoel van druk. Andere bijwerkingen van de behandeling zijn ook besproken met de radiotherapeut.

Na bestraling, de stralingsoncoloog overzicht van de nabehandeling MRI met de patiënt. Door veranderingen in de tumor en het omringende weefsel die zich voordoen tijdens bestraling, wordt de MRI gewoonlijk geëvalueerd enkele weken na stralingstherapie einde, maar kan de tumor blijven krimpen gedurende enkele maanden na de voltooiing van stralingstherapie en dus aanvullende scans worden vaak aanbevolen om het succes van de behandeling te beoordelen.

M. L. 's reactie:

Na mijn craniotomie, mijn neurochirurg en radiotherapeut aanbevolen verdere behandeling met radiotherapie. Aanvullende behandelingen met chemotherapie werden ook aanbevolen, maar ik heb ze pas beginnen na mijn bestralingen (hoewel nu veel patiënten doen chemotherapie en bestraling tegelijkertijd). Hoewel mijn neurochirurg had aangegeven dat hij in staat was om de zichtbare tumor te verwijderen was geweest, was het waarschijnlijk dat sommige kankercellen bleven. Die cellen moesten worden behandeld met bestralingstherapie.

De behandelingen helemaal niet kwetsen. Ik denk dat de meest onaangename deel van mijn gewone bestralingen werd met het "masker" gemaakt voor mijn hoofd en gezicht. Ik moest stil te liggen (en dan bedoel ik nog steeds) voor wat leek een eeuwigheid, terwijl een plastic gaas-achtige vorm werd gegoten om mijn hoofd en gezicht. Dit werd gedaan zodat de radiotherapeut kan markeren met inkt de locaties waar de stralenbundels elke keer dat ik een behandeling zou worden gericht. Voordat met de technologie om deze maskers te maken, het is mijn opvatting dat de radiotherapeut deze merken zou maken op je huid, en deze merken komen niet alleen af met water en zeep. Onnodig te zeggen, het masker is zeker de beste methode, maar hoeven lag nog zo lang pijn aan de achterkant van mijn hoofd veel meer dan de reguliere bestralingen ooit deed.

Toen ik verwijzen naar "gewone" bestralingen, ik heb het over de dagelijkse "conventionele" behandelingen die ik elke dag kreeg gedurende 6 weken. Ik heb echter wel aanvullende radiotherapie genaamd stereotactische radiochirurgie, maar het was niet de Gamma Knife procedure. De stereotactische radiochirurgie die ik kreeg was onlangs ontwikkeld en werd de m3 genoemd. Het werd ontwikkeld door BrainLAB. De m3 kan nauwkeurig scherpstellen, hoge dosis Röntgenstralen een zeer klein gebied van de hersenen te leveren.

Met m3, speciale planning van de computer kan een grote dosis van straling aan de tumor met minimale straling naar de normale of "goede" hersenweefsel dat de tumor omgeeft te leveren. In mijn situatie, werd de radiochirurgie geleverd als een lokale "boost" na mijn 6 weken regelmatig of conventionele bestraling.

Deze procedure is niet pijnlijk, maar je moet bereid zijn voor het feit dat je moet dragen wat de artsen noemen een halo. Het is een metalen frame dat op je hoofd wordt geplaatst en bevestigd met schroeven op vier plaatsen: twee aan de achterkant van je hoofd en twee aan de voorkant. De halo zorgt ervoor dat uw hoofd niet beweegt tijdens de behandeling. De artsen zetten een plaatselijke verdoving op, zodat de schroeven niet te veel pijn doen als de halo wordt gehecht. Ik kreeg ook pijnstillers, die hielp. Nadat het frame is bevestigd, had ik een CT-scan. De resultaten die zijn gekoppeld met de resultaten van de MRI ik 2 dagen eerder ontvangen. Hierdoor medisch team dat deze procedure kon de exacte grootte, vorm en locatie van het getroffen gebied lokaliseren en plot de dosis straling die ik die dag zou ontvangen. De hoeveelheid straling die ik de dag van mijn radiochirurgie kreeg was bijna net zoveel straling als ik gedurende een hele week van de conventionele behandeling zou hebben ontvangen. De eigenlijke behandeling alleen duurde ongeveer een uur, maar het hele proces duurde de hele dag, omdat de planologische procedure duurde ongeveer 6 uur.

Ik zal zeggen dat de meest pijnlijke deel was toen de halo werd verwijderd. Ik denk dat de pijnstillers waren uitgewerkt, en wanneer de schroeven werden verwijderd, ervoer ik een vreselijke golf van pijn in mijn hoofd. Het was alsof we een vreselijke hoofdpijn ineens. Het duurde niet al te lang duren, maar dat was de enige keer dat de "halo" eigenlijk voelde meer als een "kroon van doornen!" Als u deze procedure te ondergaan, moet u ervoor zorgen dat je hebt gekregen voldoende pijnmedicatie zodat wanneer de halo wordt verwijderd u hoeft niet naar dezelfde soort pijn die ik ervaren ervaren.

Mijn radiotherapeut zei dat de hoofdpijn ik ervaren na het frame werd verwijderd is gemeenschappelijk. Het wordt veroorzaakt door een plotselinge daling van de intracraniële druk. Het frame veroorzaakt een grote druk op de schedel, zijnde 80 pond per vierkante inch. Deze druk op de schedel vervormt de schedel tijdens de uren dat het frame is geplaatst. De hoeveelheid spinale vloeistof daadwerkelijk in volume afneemt in reactie op de druk op de schedel. Wanneer het frame wordt gehaald, de schedel terugveert, waardoor een plotselinge daling van de spinale druk vloeistof en een intense hoofdpijn. Afgezien van dat ene pijnlijke moment heb ik geen spijt hebben van deze procedure, omdat het was het eindresultaat dat de belangrijkste was.

Het bereiken van optimale neurologisch herstel na een operatie kan een uitgebreide revalidatie betekenen . Revalidatieprogramma's zijn beschikbaar in de intramurale en extramurale instellingen . Patiënten kunnen herstel ontvangen terwijl het ondergaan van andere behandelingen, zoals chemotherapie of bestralingstherapie .

Rehabilitatieprogramma's bieden toegang tot een verscheidenheid aan behandelaars en gespecialiseerde apparatuur om patiënten te helpen krijgen een gestructureerd programma voor herstel. Een eerste evaluatie door een neuroloog gespecialiseerd in de revalidatie of een revalidatiearts , een arts die gespecialiseerd is in de fysische geneeskunde , is het noodzakelijk om te bepalen wat moet worden opgenomen in het revalidatieprogramma . Het herstel programma is aangepast aan neurologische tekorten van de patiënt . Typisch, hersentumor patiënten hebben een grondige evaluatie om fysieke tekorten evenals cognitieve tekorten te identificeren , en daarom zijn de meeste patiënten baat hebben bij een multidisciplinair programma .

Fysiotherapie behandelt zwakte , verlies van coördinatie , en beperkte uithoudingsvermogen. Tijdens fysiotherapie , patiënten leren lopen zonder hulp , een stok of rollator gebruiken , of om het veilig overbrengen van het bed naar een stoel of rolstoel . Patiënten kunnen worden voorzien van een steun of ander ondersteunend apparaat te compenseren zwakke of stijve ledematen . Activiteiten kan beginnen terwijl de patiënt nog steeds bedlegerig herstellen van een operatie , want zelfs passieve beweging van de ledematen helpt complicaties zoals bloedklonters en doorligwonden te voorkomen . Ergotherapie helpt de patiënt bij het uitvoeren van dagelijkse activiteiten , zoals zwemmen , tanden poetsen , snijden voedsel , en dressing. Ergotherapeuten kunnen recreatieve activiteiten zoals puzzels om patiënten te helpen verbeteren van hun hand-oog coördinatie en cognitieve functie te gebruiken .

Andere behandelaars die nodig kunnen zijn in een revalidatieprogramma onder logopedisten , recreatieve therapeuten , revalidatie counselors , en neuropsychologen . Logopedisten evalueren spraakproductie en begrip . Bovendien , logopedisten werken met patiënten die moeite hebben met slikken . Recreatieve therapeuten nemen patiënten aan vrijetijdsactiviteiten , zoals koken , kunst en ambachten , en muziektherapie . Deze activiteiten zorgen voor " play" om het "werk" van fysieke revalidatie in evenwicht . Revalidatie adviseurs beoordelen de doelen van de patiënt in relatie tot de terugkeer naar het werk en gezinsleven . Neuropsychologen gespecialiseerd in het effect van hersenletsel op gedrag en cognitie . Ze helpen bij het identificeren manieren om bepaalde vaardigheden als adviseren patiënten opnieuw leren over hoe om te compenseren voor neurologische functies die worden aangetast .