Ja, afhankelijk natuurlijk van wat uw exacte symptomen zijn. Medische studenten en artsen in gespecialiseerde opleiding worden onderwezen in de vaardigheid van differentiële diagnose. Bij het beoordelen en analyseren verslag van de symptomen van een patiënt, de arts genereert een lijst met verschillende mogelijke voorwaarden die theoretisch verantwoordelijk voor de symptomen zou kunnen zijn. Die lijst van mogelijke omstandigheden wordt de differentiële diagnose. De arts behoort dan zijn de mogelijkheden in volgorde van waarschijnlijkheid. Het meest waarschijnlijk, op basis van de beschikbare informatie, is als eerste vermeld. De volgende stap omvat gewoonlijk proberen te bevestigen of "regel" eerste diagnostische indruk van de arts door het uitvoeren van specifieke tests nodig, naast anamnese en het lichamelijk onderzoek. Bijvoorbeeld, zou de differentiële diagnose van een hardnekkige, dagelijks, droge hoest die langer dan 2 maanden duurt in een 22-jaar-oude rookvrije student in overigens uitstekende gezondheid omvatten astma, UACS (postnasale drip), of GERD, ofwel alleen of in combinatie. De arts zou dus in eerste instantie een evaluatie uit te voeren voor de mogelijkheid van astma en misschien zelfs astma-medicatie. Als de resultaten van deze eerste evaluatie waren niet in overeenstemming met astma en als de student bleef hoesten ondanks behandeling van astma, dan is de arts zou zijn aandacht richten op de tweede mogelijkheid op de differentiële diagnose lijst: postnasale drip. Een proef van juiste medicatie kan helpen bij het beslissen of UACS (postnasale drip) waren verantwoordelijk voor de onderliggende hoest. Als dat de interventie waren ondankbaar en hoest nog steeds sprake, dan dient de arts zou zijn aandacht richten op de mogelijkheid van actieve GERD. Je kunt zien aan het voorbeeld dat het ophelderen van de oorsprong van een chronische hoest meerdere doktersbezoeken kunnen vereisen, samen met een goede dosis geduld! U vindt er ook het voordeel herkennen in het raadplegen van een arts bekwaam in differentiële diagnose, een met de expertise en ervaring om de kans op astma correct te beoordelen, in plaats van iemand die een overzicht van alle mogelijkheden en probeert te regeren in of uit te sluiten elk een.

Verschillende medische aandoeningen zijn welbekend astma (tabel 10) nabootsen, waardoor het soms een uitdagende differentiële diagnose. Stembanden dysfunctie (VCD) syndroom, bijvoorbeeld, vertoont symptomen vergelijkbaar met astma. Specifieke vormen van hart-en vaatziekten, zoals congestief hartfalen, kunnen worden verward voor astma. Sommige artsen gebruiken zelfs de term astma cardiale, een verkeerde benaming, de piepende geluiden geassocieerd met congestief hartfalen te beschrijven. Evenzo kunnen andere dan astma longaandoeningen verantwoordelijk voor symptomen die wijzen op astma. Longemfyseem en chronische obstructieve bronchitis kan lijken op astma, maar een belangrijke geschiedenis van het roken van sigaretten is meestal aanwezig. Pulmonaire sarcoïdose kan piepen veroorzaken. Zeldzame longziekten zoals bronchiolitis obliterans of eosinofielenpneumonie zijn ook af en toe in de differentiële diagnose van asthmalike symptomen. Gemeenschappelijke medische aandoeningen die leiden tot symptomen die lijken op die van astma zijn beoordeeld in vraag 23.

De aanwezigheid van een aanhoudende hoest is altijd abnormaal. Er zijn vele redenen waarom hoest kan ontwikkelen. Ieder van ons heeft een hoest ervaren op een bepaald punt in ourlives, bij ziekte met een luchtweginfectie of een verkoudheid, bijvoorbeeld. De meeste hoest als gevolg van de verkoudheid zijn van korte duur en hebben de neiging op te lossen binnen een maand tijd. Wanneer een hoest langer duurt dan 3-6 weken of gaat uit van een bepaald herhalend patroon, kennis te nemen. Longartsen definiëren een chronische hoest als een hoest die aanwezig is geweest voor meer dan 8 weken. De meerderheid van de mensen met chronische hoest die niet rokers hebben een van de drie oorzaken voor hun hoest: astma, maag reflux (GERD), of postnasale drip syndroom (onlangs omgedoopt UACS voor de bovenste luchtwegen hoest syndroom). Hoest die regelmatig optreedt met of na aërobe oefening wijst er sterk op de aanwezigheid van astma, tenzij het tegendeel is bewezen.

Oefening wordt beschouwd als een symptoom trekker in alle mensen met astma. Oefening niet astma veroorzaken, maar fungeert als een stimulans voor bronchoconstrictie bij astma en leidt tot een verhoogde luchtwegontsteking. Bij jonge kinderen in het bijzonder, moet hoesten bij inspanning nooit worden genegeerd, maar kan de tip-off om de diagnose van astma, omdat hoest is het meest voorkomende symptoom van astma bij kinderen.

Het beantwoorden van de vraag waarom je zou kunnen hoesten na het lopen of joggen zou een evaluatie die moet beginnen met een medische anamnese (inclusief eventuele medicatie die u neemt) vereisen, bespreking van het roken van sigaretten, indien van toepassing, de herziening van de chronologie van het symptoom, en een fysieke onderzoek met veel aandacht aan de sinussen, keel, hart en longen. Aanvullende tests kan onder meer een X-thorax (afhankelijk van uw individuele medische geschiedenis) en longfunctie testing.Question 26 geeft meer informatie over hoe astma wordt gediagnosticeerd.