Item gefilterd op datum: december 2012

De hersenen en het lichaam, net als mensen, niet vriendelijk om abrupte veranderingen in hun omgeving. Wanneer het lichaam wordt blootgesteld aan kleine dagelijkse veranderingen, het geleidelijk aanpast aan die veranderingen door middel van een proces dat bekend staat als adaptatie. Aanpassing is te zien in vele fysiologische processen en gebeurt zowel op moleculair niveau als op gedragsniveau. Het is de hele reden achter het ontwikkelen van kracht en uithoudingsvermogen door middel van dagelijkse afgestudeerd oefening. De spieren in omvang toenemen en meer bloedvaten in om te gaan met de toenemende eisen gesteld op hen te ontwikkelen. Het hart vergroot en sterker. Zuurstof wordt sneller en efficiënter om die orgaansystemen die laten bezorgen. Botten sterker hun toenemende ladingen. Aanpassing komt ook voor in de hersenen door middel van een proces dat bekend staat als neuroplasticiteit. Een atleet die dagelijks beoefent verbetert technisch verloop van tijd. Dit gebeurt als het brein zich aanpast en "onthoudt" door "bedrading" door neuroplasticiteit de juiste coördinatie van spierbewegingen voor maximale prestaties. Dit wordt vaak genoemd door trainers en coaches als spier-geheugen. Het komt voor bij alle motorische vaardigheden die dagelijks worden gebruikt, van leren lopen, het besturen van een auto, om complexe activiteiten zoals atletiek, het spelen van een muziekinstrument, of steeds een chirurg.

Wanneer een geneesmiddel elke dag, adaptatie ontstaat als reactie op het geneesmiddel. Zoals eerder vermeld, gebeurt dit met bijna alle geneesmiddelen, ongeacht of ze verslavend zijn. Voor geneesmiddelen beschouwd als potentieel verslavend aanpassing wordt genoemd tolerantie. Tolerantie is zowel psychologische als fysiologische. Wanneer een geneesmiddel abrupt wordt ingetrokken, kan het lichaam niet snel genoeg aanpassen en ontwenningsverschijnselen optreden. Deze symptomen variëren afhankelijk van het geneesmiddel en het receptorsysteem betrokken.

Nicotine, afhankelijk van de dosering, fungeert als een stimulerend middel door het selectedren van het sympathische zenuwstelsel en als een kalmerend middel, door het selectedren van het parasympathische zenuwstelsel en het verminderen van de activiteit van het sympathische zenuwstelsel door constante stimulatie (zie vraag 8). Reactie van het lichaam is dan ook uniek. Terwijl u een algemeen gevoel van activatie en alertheid kan voelen, met een opstand van de hartslag en bloeddruk, en een vrijval van adrenaline, je ook een gevoel van ontspanning met het stimuleren van de darmen en de selectedring van de rust en herstel respons voelen in het parasympathische zenuwstelsel. Welk systeem meer dan de andere wordt geselectederd is dosisafhankelijk, en mensen leren hoe ze de dosis te veranderen door het veranderen van de frequentie en diepgang van hun inhalaties om de reactie te variëren. In de hersenen, nicotine bevordert de alertheid en plezier, dempt de pijn en de eetlust en zorgt voor een algemeen gevoel van ontspannen aandacht. Al deze effecten zijn niet alleen gemedieerd van de directe effecten van nicotine, maar ook van effecten van nicotine op andere neurotransmittersystemen, zoals dopamine, endorfine, GABA, glutamaat en norepinefrine. Dopamine en noradrenaline verbeteren focus en concentratie, terwijl dopamine en endorfine selectedert het beloningssysteem en het plezier centra in de hersenen. Tenslotte GABA en glutamaat betrokken totale inhibitie en sedatie hersenen systemen waarvoor door anti-angst geneesmiddelen zoals barbituraten, benzodiazepinen en alcohol. En veel van deze effecten aanhouden, zelfs na een enkele dosis van nicotine is gekomen en gegaan (zie vraag 10). Onderzoekers ontdekten dat een enkele dosis nicotine verhoogt noradrenaline synthese voor minstens een maand.

Hoewel deze effecten zijn onmiddellijk en enkele langdurige mettertijd de hersenen en het lichaam aan de herhaalde blootstelling aan het geneesmiddel om herstel van de interne balans (homeostase). Herhaalde blootstelling van nicotine op de nicotine receptor leidt tot de effecten ervan minder gevoelig. Het lichaam reageert op dit verlies van gevoeligheid door middel van een proces dat bekend staat als up-regulatie. Dat is, het lichaam meer nicotinereceptoren de verloren evenwicht te herstellen. Dit leidt tot fysiologische tolerantie waarvoor de roker verhoogt nu het bedrag dat hij of zij rookt om zijn aangename effecten opnieuw te verkrijgen.

Wanneer u stopt met roken abrupt, deze fysiologische veranderingen blijven en opzegging plaatsvindt. Nu zijn er te veel blootgesteld nicotine receptoren en de tegenovergestelde effecten van nicotine optreden: Focus en concentratie worden verloren, hoofdpijn en gevoeligheid voor pijn optreden; honger kicks in, vermoeidheid en slapeloosheid in, constipatie en droge mond ontstaan. Tenslotte algemene dysforie (malaise) en een verlangen naar nicotine optreden. Deze fysiologische effecten kunnen volhouden gedurende maanden tot een graad of een ander, terwijl het lichaam en de hersenen wennen aan de nieuwe omgeving door langzaam herstel van de receptor en neurotransmitter systemen terug naar hun oorspronkelijke aantal en gevoeligheid.

Nicotine ontwenningsverschijnselen:
• Hunkeren te roken
• Prikkelbaarheid, crankiness
• Slapeloosheid
• Vermoeidheid
• Onvermogen om zich te concentreren
• Hoofdpijn
• Hoest
• Keelpijn
• constipatie, gas, maagpijn
• Droge mond
• Pijnlijke tong en / of gommen
• Postnasale drip
• beklemming op de borst

Een aantal screening instrumenten ontwikkeld . Een is een modificatie van de alcohol screening instrument bekend als kooi. CAGE is een acroniem voor vier eenvoudige vragen :

1 . Bezuinigen : Heb je ooit de behoefte gevoeld om te bezuinigen , of je roken, maar had moeite doen?

2 . Geërgerd : Heb je ooit geïrriteerd of boos op mensen die uw roken bekritiseren of je vertellen dat je moet stoppen te krijgen?

3 . Schuldgevoel : Heb je ooit schuldig gevoeld over uw roken of over iets wat je deed terwijl het roken ?

4 . Eye- opener : Heb je ooit het roken binnen een half uur van wakker ?

Een andere screening tool is een schets voor de DSM - IV diagnose van stof afhankelijkheid . Het heet de vier C 's test :

1 . Dwang - de intensiteit waarmee de wens om het gebruik van tabak overdondert je gedachten, gevoelens , en oordeel.

2 . Controle - de mate waarin u wel of niet gebruik van tabak te controleren nadat u start met het gebruik .

3 . Het kappen van - de effecten van het verminderen van tabak inname , dat is , ontwenningsverschijnselen .

4 . Gevolgen - ontkenning of aanvaarding van de schade veroorzaakt door het gebruik van tabak .

Zijn er persoonlijkheid of fysiologische verschillen tussen de soorten rokers? Er zijn zowel casual rokers en ketting rokers. Voor sommigen kan een paar trekjes leiden tot een verslaving. Sommige zeer verslaafde rokers vinden het bijna onmogelijk om te stoppen, terwijl anderen de beslissing om te stoppen en mis nooit meer kunnen maken. Er is geen eenduidig bewijs dat de vaststelling dat er specifieke psychologische of biologische eigenschappen die samenhangen met roken ondersteunt. We weten wel dat kinderen van ouders die roken of hebben rook zijn op hoger risico van nicotine afhankelijkheid dan kinderen van wie de familieleden niet roken.

Psychologische trekken

Hoewel sommige studies wijzen op bepaalde persoonlijkheidskenmerken die bijdragen aan de neiging om afhankelijk te worden van tabak te worden, de invloed van de sociale omgeving en de cultuur moet ook rekening worden gehouden. Sommige onderzoekers hebben opgemerkt dat roken vaak wordt geassocieerd met drugs-en alcoholgebruik, gebrek aan lichaamsbeweging, slechte voeding, angst, depressie, riskant gedrag zoals het niet gebruiken van veiligheidsgordels in auto's, en het niet preventieve richtlijnen op het gebied van levensstijl te volgen. Deze gedragskenmerken zijn beschouwd als factoren die kunnen bijdragen aan nicotine afhankelijkheid. Er is echter onvoldoende bewijs over de relatie tussen persoonlijkheidskenmerken en roken. Andere persoonlijkheid patronen die losjes zijn verbonden met rokers zijn vijandigheid, agressie en geweld.

Biologische verschillen

Onlangs hebben wetenschappers een genetische variant die niet alleen bij aan verslaving een roker maar verhoogt ook het risico op longkanker geïdentificeerd. Vier verschillende teams van wetenschappers uit verschillende delen van de wereld tot dezelfde conclusie-dat een genetische variant op chromosoom 15 is bij zowel de zware rokers en een gevoeligheid voor longkanker. Wetenschappers vonden ook dat rokers die deze genetische variaties erven van beide ouders hebben een 80% grotere kans om verslaafd aan nicotine en op een gegeven moment het ontwikkelen van longkanker

Drugsverslaving volgt een cyclus als volgt : Een persoon ervaart ongemak , een gevoel van ongemak of pijn , fysiek of psychologisch. Deze persoon dranken of geneesmiddelen probeert om het ongemak tijdelijk te verlichten . Het werkt en de persoon zich beter voelt . Hij of zij beseft dat hij of zij kan beter omgaan met het leven en de medicijnen helpen richting van dat doel . Gebruik geleidelijk toeneemt vanaf de doeltreffendheid van het geneesmiddel afneemt sneller na elk gebruik . Als het verdwijnt , een nieuw gevoel van ongemak in verband met het geneesmiddel dragen van af menigten uit de vorige ongemak en het vervaagt uit het geheugen . Op dit punt, het krijgen en gebruiken van drugs wordt de primaire focus. Hij of zij kan niet meer bedienen met de drug en negeert verschrikkelijke gevolgen van het gebruik ervan. Ze hebben nu een nieuw probleem : verslaving. Een gevoel van schaamte en verlegenheid zorgt ervoor dat de verslaafde zijn of haar druggebruik te verbergen voor vrienden en familie . Deze oneerlijkheid en schuld verder toe te voegen aan het ongemak , waardoor een terugslag van ontkenning en rechtvaardiging voor verder gebruik . In deze gemoedstoestand , sociale isolatie wordt een gemakkelijke oplossing . Maar alleen de verbindingen verder ongemak .

Relaties met vrienden en familie en prestaties op het werk worden beïnvloed . De drugs vervangen zelfs die outlets en uitgegroeid tot het belangrijkste ding . Ironisch , de mogelijkheid om hulp te krijgen daalt naarmate men zich aanpast aan de drugs . Steeds grotere bedragen moeten worden genomen om op alle functie . Een overweldigende obsessie met het verkrijgen en het gebruik van de drugs verdringt nu alle andere belangen of activiteiten . Men is nu gevangen in een emotionele achtbaan die daadwerkelijk kunnen worden verward met een psychische aandoening. Men kan lijken erg " up" en enthousiast als hoog , en "down" ( depressief ) en lusteloos wanneer in intrekken . Op dit punt wordt de verslaafde vast in een cyclus van verslaving . Men wordt geconfronteerd met het probleem van het hebben om drugs te streven ten koste van alles en proberen normaal te zijn vrienden , familie en werkgever te verschijnen . Inmiddels zal de drugs zijn veranderd een zowel fysiek als mentaal .

Hoewel deze cyclus lijkt misschien extreem, met name wanneer het onderscheiden van de duidelijke verschillen tussen nicotineverslaving en andere verslavingen , het illustreert waarom nicotineverslaving eigenlijk veel moeilijker om te stoppen zijn. Wanneer geconfronteerd met het verlies van je gehele support systeem en zijn baan , is het makkelijker om te zien waarom men zou willen stoppen . Maar wanneer dergelijke openlijk enorme verliezen zijn niet in gevaar , de interne rechtvaardiging voor voortgezet gebruik wordt des te krachtiger, hoewel zijn gezondheid op het spel staat . De impact op de gezondheid is geleidelijk en sluipend , nemen de komende jaren plaatsvinden . Het komt niet in een crescendo -achtige werking op de manier waarop een alcoholist of het leven heroïne verslaafde uit elkaar valt . Het is gemakkelijk om te rationaliseren dat de fysieke conditie hoe dan ook zou hebben plaatsgevonden , zelfs zonder roken .

Dus de cyclus van verslaving aan nicotine is veel subtieler , maar omwille van dat feit is het veel krachtiger en strak gebonden . Om een donker humoristisch verslag van deze cyclus te lezen , verwijs ik u naar een hoofdstuk genaamd " Smoke" in Italo Svevo 's roman , Zeno's Conscience .

Joseph's commentaar :

In mijn ervaring , ik geloof echt dat tabak en nicotine zijn een onderdeel van een vicieuze cirkel , zowel fysiek als psychisch . Toen ik voor het eerst begonnen met roken , het voelde als iets dat werkte voor mij te ontspannen en me te kalmeren . In die tijd was het ook een "cool" is om te doen . Binnen een korte periode van tijd , ging ik van willen een sigaret aan nodig een sigaret . Zelfs met alle informatie op tv en wat artsen vertelden me , het leek alsof het er niet toe deed . Wat ik graag de verschijnselen van verlangen had ingesteld inch Elke keer als ik probeerde om niet te roken noemen , de fysiologische en fysieke gelijkspel was zo sterk , dat mijn eigen wil kon niet weg dat ik het oppakken van de volgende.

Vanwege het feit dat drugsverslaving verschilt van fysiologische afhankelijkheid en dat verslaving aan nicotine is niet hetzelfde als verslaving aan heroïne of cocaïne , soms is het moeilijk , zelfs voor de roker te weten of zij verslaafd aan tabak . Dit geldt in het bijzonder , aangezien de criteria staat ( zie vraag 24 en 27 ) , als een medicijn niet een centrale activiteit in het dagelijks leven. Hoe men besluit dit is zeer subjectief . Zoals Mark Twain beroemde uitspraak , " Stoppen met roken is de eenvoudigste zaak van de wereld . Ik weet dat omdat ik heb het gedaan duizenden keren . "

Dit citaat illustreert het centrale dilemma met betrekking tot verslaving aan tabak. Hoe kan het verslavend als het zo gemakkelijk is om te stoppen ? Waarom moet je zo vaak stoppen voordat je jezelf te overtuigen je verslaafd bent ? Vraag 32 biedt een overzicht van veel voorkomende nicotine ontwenningsverschijnselen om een aanwijzing dat , op zijn minst , heeft fysiologische afhankelijkheid plaatsgevonden geven . Natuurlijk , zoals eerder vermeld, deze zijn op zich niet voldoende om alle van de DSM - IV -TR criteria van verslaving te voldoen . Maar Twain citaat vangt ten minste een ander criterium: er is een aanhoudende wens of mislukte poging om te bezuinigen of middelengebruik onder controle . Natuurlijk kan je argumenteren , " maar ik heb noch een wens of een poging om te bezuinigen dus daarom ben ik niet verslaafd ! " Nou ja, afgezien van de hersengymnastiek dat verslaafden gaan door naar zichzelf ervan te overtuigen dat ze in orde zijn , overweeg dan een meer criterium: het middelengebruik wordt voortgezet , ondanks de kennis van het hebben van een aanhoudende of terugkerende lichamelijke of psychische problemen die waarschijnlijk is veroorzaakt of verergerd door de stof ( bijvoorbeeld de huidige cocaïnegebruik ondanks erkenning van cocaïne- geïnduceerde depressie , of voortgezet drinken ondanks erkenning dat een maagzweer werd verergerd door alcoholgebruik ) . De fysieke problemen als gevolg van roken zijn inmiddels zo goed gedocumenteerd dat iedereen die niet stoppen , ondanks deze feiten aan dit criterium voldoet . Ja, we weten allemaal van opa , die vanaf de leeftijd van 12 gerookt tot hij stierf op de leeftijd van 100 . Dit is altijd een bemoedigend verhaal . Helaas , het gebruik van tabak is als Russische roulette of enige andere risicovolle activiteit. U kunt nog steeds winnen , maar je speelt tegen het casino , en terwijl sommige individuen te winnen , de meeste niet , ongeacht , het casino wint altijd .

Hier zijn enkele eenvoudige waarschuwingsborden dat je verslaafd bent : Als u rookt binnen 30 minuten na het opstaan uit bed in de ochtend , ben je waarschijnlijk verslaafd . Als je niet kan weerstaan roken , zelfs als je ziek bent , ben je waarschijnlijk verslaafd . Als u meer dan een pakje rookt elke dag , roken meer in de ochtend dan in andere tijden van de dag, of moeite hebben zich te onthouden van roken in plaatsen die als geen rookvrije zones zijn toegewezen , dan ben je waarschijnlijk verslaafd .

Lisa's commentaar :

Toen ik probeerde te stoppen in het verleden , met de terugtrekking proces zonder enige medicatie ondersteuning , leed ik aan extreme depressies . Ik bleef rennen naar het toilet op het werk of naar de parkeerplaats om ongecontroleerd huilen . Toen ik thuis kwam , zou ik op de grond zitten en huilen in een foetushouding . Ik dacht dat er iets mis was met mij en sloeg mezelf nog niet in staat om te functioneren in een normale modus .

Het antwoord ligt in de definitie van drugsverslaving en de verwarring tussen deze term en de termen slechte gewoonte en fysiologische afhankelijkheid. Deze subtiele onderscheid heeft geleid tot geen einde van verwarring met betrekking tot alle vormen van verslaving en afhankelijkheid . Tabel 4 bevat de DSM - IV -TR criteria voor Drugsverslaving .

De DSM - IV - TR ( Diagnostic and Statistical Manual of psychiatrische stoornissen , 4de editie , tekst herzien) is de diagnose "gouden standaard" van psychiatrische stoornissen . De schrijvers kozen de term verslaving vervangen door de term substantie afhankelijkheid in een poging om de negatieve connotatie verbonden verslaving te verwijderen . Voor de vervanging van de termen , afhankelijkheid van oudsher alleen bedoeld fysiologische afhankelijkheid. Fysiologische afhankelijkheid , in tegenstelling tot verslaving of substantieafhankelijkheid , treedt met vele geneesmiddelen , ook niet als verslavend beschouwd , zoals antihypertensiva , anti - astmatische geneesmiddelen , anticonvulsieve geneesmiddelen , en zelfs veel over-the - counter ( OTC ) medicijnen, zoals aspirine . Soms worden andere drugs beschouwd als zeer verslavend te zijn niet geassocieerd met een typische fysiologische afhankelijkheid , zoals cocaïne en amfetamine . Merk op, na het bekijken van de criteria , dat slechts drie van de zeven criteria moeten de diagnose substantieafhankelijkheid maken , terwijl slechts twee van de zeven criteria verwijzen naar symptomen meestal beschouwd als bewijs van fysiologische afhankelijkheid . Het meest opvallend zijn de eerste twee criteria , die worden aangeduid als " tolerantie en terugtrekking. "

Om te herhalen , als je slechts twee van elk van de zeven criteria voldoen , dan hoeft u niet de diagnose hebben . Dit kunt u nu fysiologische afhankelijkheid los te koppelen van drugsverslaving , de versterking van het feit dat er zijn medicijnen die alleen fysiologische afhankelijkheid kan veroorzaken, maar niet verslavend zijn , en drugs die verslaving veroorzaken, maar veroorzaken geen fysiologische afhankelijkheid. Het is echter mogelijk om een geneesmiddel dagelijkse waarvan bekend is dat fysiologische afhankelijkheid en verslaving veroorzaken en toch niet verslaafd raken nemen ? Het antwoord is " ja ", zolang alleen de eerste twee criteria is voldaan . Een patiënt met chronische pijn , bijvoorbeeld , die dagelijks opiaten medicatie nodig heeft om zijn of haar pijn te beheren zal fysiologische afhankelijkheid ontwikkelen, maar is niet aan drugs verslaafd of verslaafd als hij of zij voldoet aan alleen de eerste twee criteria . Noch , wat dat betreft , is een depressieve patiënt die dagelijks medicijnen om de functie vereist , hoewel antidepressiva significant ontwenningsverschijnselen kan veroorzaken als abrupt stopgezet. Als alternatief kan men voldoen aan een van de eerste twee criteria , maar drie van de andere criteria , te worden gediagnosticeerd als drugs verslaafd te voldoen , of verslaafd . Dit zou onder meer mensen die drugs gebruiken we normaal associëren met een verslaving , zoals cocaïne , maar ook geneesmiddelen die vaak aangevoerd als zijnde niet - verslavend , zoals marihuana en voorheen , tabak . Dit maakt ook de opname van gedrag zoals gokken en geslacht geen van beide chemisch verandert het lichaam. En dit alleen verbindingen van de verwarring . De meeste rokers duidelijk rapporteren symptomen die voldoen aan de eerste twee criteria . Zij rapporteren zowel tolerantie en ontwenningsverschijnselen . Maar wetenschappers historisch bepaalde terugtrekking niet door subjectieve rapporten ( of symptomen ), maar door objectieve metingen ( of tekenen ) , zoals veranderingen in bloeddruk of hartslag , trillen , zweten , diarree , hallucinaties , of andere vormen van grove afwijkend gedrag . Rokers toonde geen van deze symptomen na abrupt staken . Zo, de tabaksfabrikanten in staat waren om met succes betogen dat terugtrekking niet optreden omdat er geen objectieve maatstaven om het te demonstreren .

Deze kwesties over de betekenis van verslaving verwarrend blijven, zelfs tot op de dag . Artsen en medische studenten vaak denken dat een patiënt die een opioïde of benzodiazepine medicijnen die lijdt aan ontwenningsverschijnselen na het abrupt stoppen , per definitie , is verslaafd aan dat medicatie. Ze geloven ook dat het enkele feit dat het staken van de antidepressieve medicatie leidt tot acute terugtrekking bewijst deze medicijnen zijn verslavend . En toch , tegelijkertijd , diezelfde artsen en studenten zouden niet associëren alle andere medicijnen die fysiologische terugtrekking veroorzaken als bewijs van een verslavend potentieel. De reden hiervoor heeft te maken met het feit dat eventuele medicatie die psychotrope of psychoactieve effecten ( dat wil zeggen, van invloed zijn geest, emoties of gedrag) wordt automatisch gehouden om moreel te verdenken . Alle andere medicijnen , ongeacht hun risico's en ontwenningsverschijnselen , worden als alternatief gezien als moreel neutraal . Zo worden antidepressiva dacht verslavend te zijn door sommige individuen terwijl astma medicijnen zijn niet . Dit is een voorbeeld van hoe cultuur - en geen wetenschappelijk bewijs - nog steeds een grote rol in veel artsen spelen ' en leken ' percepties van de geneeskunde.

Zonder in te gaan op de enorme details over de geschiedenis van de tabaksindustrie en de pogingen om het gebruik van tabak te presenteren gewoon als een kwestie van keuze met geen sluitend slechte gevolgen voor de gezondheid , het antwoord ligt gewoon in de aard van verslaving en afhankelijkheid . ( Meer over de strategieën van de tabaksindustrie om gezondheidsrisico's van tabak te verbergen is in vraag 95. )

Zoals vermeld in vraag 25 , tabak rokers lijken te delen weinig gemeen met wat de meeste mensen beschouwen verslaafden . Het idee van een roker worstelt met een " slechte gewoonte " is aannemelijker op het oppervlak. Roken heeft geen invloed op gedrag in een negatieve manier op dezelfde wijze als andere verslavingen . De roker kan blijven fungeren als enig niet-rokende persoon zou doen. Dit gebeurt ook wanneer de roker abrupt stopt met roken . Er zijn geen openlijk fysiologisch meetbare effecten van de terugtrekking . De gedragseffecten zijn algemeen en kan worden gezien in iemand die een gewoonte afziet , of het nu wordt beschouwd als " goed" of "slecht . " De roker niet belanden op straat toevlucht te nemen tot criminaliteit om zijn of haar verslaving te onderhouden , noch in de ziekenhuis in een toestand van acute terugtrekking.

Uiteraard vanuit het perspectief van tabak bedrijven , de financiële gevolgen ten aanzien van verslavende potentieel roken waren enorm. Verslaving roept een reeks beelden die op zijn best negatief , in het slechtste geval schromelijk verontrustend. Om het gebruik van tabak te associëren met heroïne of cocaïne verslaving is noch een goede marketingtruc noch algemeen een nauwkeurige weergave van een roker . Rokers houden banen , gehoorzamen aan de wet , en hebben normale relaties. Een minder duur , zoals een slechte gewoonte lijkt geschikter en gemakkelijker te slikken . Immers , we hebben allemaal slechte gewoonten , maar een chronische roker is nauwelijks een persoon in verband met de seedier elementen van de samenleving afgebeeld op Miami Vice . Een slechte gewoonte is een gedrag dat wordt overgenomen door veelvuldige herhaling. Hoewel het niet gemakkelijk gebroken , met een bewuste inspanning kan worden verbroken zonder ontwenningsverschijnselen en zonder nadelige gevolgen . Roken , aan de oppervlakte , lijkt meer op dit dan een verslaving . Met de toenemende wetenschappelijke informatie en meer toezicht van het onderzoek tabak bedrijven ' in de problematiek en hun poging om de toegang tot dat onderzoek te voorkomen , de kwestie werd zeer gepolitiseerd , uiteindelijk leidend tot de enorme class action rechtszaken en de overheid boetes .

Commentaar Joseph's :

Door de afgelopen paar jaar , begon ik te voelen mijn gevoel van eigenwaarde werd beïnvloed door de publieke controverse rond roken . Ik probeerde te verbergen mijn roken en die mijn tabak adem . Ik voelde rokers keek neer op mij ( in vele opzichten , Ik was het met hen) . Ik was geen slecht mens , maar een verslaafde persoon die hulp nodig hebben .

Lisa's commentaar :

Ik woonde een stoppen met roken programma in de vroege jaren 1980 . De leider lezen via een virtuele tirade tegen rokers dat maakte de groep voelen als mislukkingen , mensen die gewoon niet werken , mensen die gewoon waren te lui om hun taak uit te voeren om te stoppen met roken , en zo verder en zo voort . De groep "uitgevoerd " zo slecht dat uiteindelijk de co - leider van de groep begon weer met roken . Vervolgens uit elkaar viel het hele programma . Ik was bang om een ander stoppen met roken programma proberen gedurende vele jaren na die uit angst voor weer niet .

De American Society of Addiction Medicine ( ASAM ) definieert verslaving als volgt : " Verslaving is een ziekte die wordt gekenmerkt door continue of periodieke verminderde controle over het gebruik van drugs of alcohol , preoccupatie met drugs of alcohol , voortzetting van het gebruik van deze stoffen ondanks nadelige gevolgen verbonden aan het gebruik ervan , en vervormingen in het denken , met name ontkenning . "

Deze definitie van verslaving als een ziekte betekent dat het een redelijk voorspelbaar zijn en een constellatie van tekenen en symptomen geassocieerd met een relatief gedefinieerde pathofysiologie en wetenschappelijk gevalideerde behandeling . Met betrekking tot het verloop van de ziekte , verslaafden meestal beginnen met experimenteren , evolueren in reguliere maar gecontroleerd gebruik , en uiteindelijk zich in periodieke afleveringen van onbeheerst gebruik die stoornis veroorzaakt op verschillende gebieden van hun leven , zowel fysiek als sociaal. Ondanks deze negatieve gevolgen , ze blijven gebruiken .

Preoccupatie met het verkrijgen en het gebruik van tabak verwijst naar het feit dat de verslavende stof speelt een centrale rol in de binnenste en / of buitenste levens al dan niet actief gebruikt. Zo behoud onthouding is slechts een element in zijn behandeling , als de belangrijkste strijd gaat verder . Vervorming in het denken omvat, maar is niet beperkt tot , ontkenning . Ook inbegrepen zijn de litanie van excuses voor verder gebruik , het beschuldigen van anderen , met name familieleden en verzorgers , voor zijn niet- onthouding te behouden , en de vaak aangehaald identificatie met een ander emotioneel probleem dat echt nodig heeft in plaats van de drug zelf moeten worden aangepakt . De negatieve gevolgen speelt weinig of geen rol in het wijzigen hernieuwd gebruik , het laatste aspect van verslaving . Vanuit het perspectief van de ASAM 's , kan verslaving en afhankelijkheid van elkaar worden gebruikt .

Verslavend gedrag kunnen gokken , geslacht , drugs , en alle variaties aan onderwerpen die recentelijk zijn het gebruik van het internet en betrokkenheid pornografie . Vanaf dat eenvoudige definitie blijkt dat er geen biologische of pathofysiologisch proces moet worden ingeroepen . De verslaving kan voortvloeien uit de betrokkenheid of de uitoefening van een activiteit in plaats van op wat het effect van de uitoefening van de activiteit kan hebben op de hersenen . Hoe kunnen gokken of het internet hebben dezelfde effecten op de hersenen als nicotine of alcohol ? Er is geen specifieke receptor voor gokken of het internet alsof er voor nicotine of alcohol . Een of andere manier het gedrag en de uitoefening van een activiteit te nemen op een eigen leven , met uitsluiting van alle andere activiteiten.

Het lobbywerk van de stewardessen had een grote invloed op de relatie tussen de luchtvaartsector en de tabaksindustrie . Luchtvaartmaatschappijen de regels veranderd voor het roken om niet-rokende op vluchten en op luchthavens , behalve in de aangewezen plaatsen . Vliegtuigen kan worden gezien als de belichaming van een afgesloten ruimte , en zij werden de focus van het debat tijdens de late jaren zestig . In 1971 , de stewardessen klaagden over hun arbeidsomstandigheden , omdat ze werden blootgesteld aan passief roken , terwijl op hun banen . Ze lobbyde de luchtvaartindustrie een verbod op roken in vliegtuigen . Zowel de luchtvaartindustrie en de tabaksindustrie verzet tegen het veranderen van hun beleid , omdat ze vreesden dat ze klanten zouden verliezen. Aanvankelijk was de Civil Aeronautics Board maakte rokende secties een vereiste voor alle commerciële vluchten als reactie op eisen van de stewardess . In 1986 , de National Academy of Sciences gemeld dat de luchtkwaliteit in vliegtuigen was in strijd met de milieu-eisen voor de bouwvoorschriften en andere indoor omgevingen . Naar aanleiding van dat onderzoek , de luchtvaartindustrie verbood roken op commerciële vluchten .